T-Cell Paradigms in Parasitic and Bacterial Infections

گفته شده است که توسعه واکسن‌ها علیه انواع بیماری‌های عفونی یکی از بزرگترین پیروزی‌های ایمونولوژی است. در واقع، چندین پاتوژن وحشت خود را از طریق در دسترس بودن اقدامات واکسیناسیون موثر از دست داده اند. متأسفانه، این موضوع برای پاتوژن هایی که در این مجلد بررسی می شوند صادق نیست. مالاریا، شیستوزومیازیس، لیشمانیوز، جذام و سل با هم در بیش از 100 کشور شیوع دارند و بیش از 400 میلیون نفر از این بیماری ها رنج می برند. به طور فزاینده ای آشکار می شود که عدم کنترل این عفونت ها به شیوه ای رضایت بخش به طور مستقیم با پیچیدگی تعامل آنها با سیستم ایمنی مرتبط است. این عوامل به اندازه کافی با میزبان خود زندگی کرده‌اند تا به میزبان و انگل فرصت کافی برای ایجاد یک رابطه متقابل بسیار پیچیده بدهند. نقش مرکزی لنفوسیت های T هم در مقاومت اکتسابی و هم در پاتوژنز این میکروب ها به خوبی قدردانی می شود. در ابتدا ممکن است تصور شود که مقاومت به دست آمده در برابر عوامل عفونی چیزی نیست جز جنبه دیگری از پاسخ ایمنی که با آنتی ژن های محلول و ذرات مورد مطالعه قرار گرفته است. این مفهوم ساده به تدریج تغییر کرده است و مشخص شده است که زنده بودن نه تنها سلول های ایمنی بلکه همچنین «آنتی ژن ها» بعد دیگری به بازی می بخشد. چندین دستاورد در ایمونولوژی سلولی و زیست شناسی مولکولی اکنون درک بهتر حداقل برخی مکانیسم ها در این تعامل پیچیده را ممکن کرده است.

It has been said that the development of vaccines against a variety of infectious diseases is among the greatest triumphs of immunology. Indeed, several pathogens have lost their horror through the availability of effective vaccination measures. Unfortunately, this does not hold true for the pathogens dealt within this volume. Malaria, schistosomiasis, leishmaniasis, leprosy, and tuberculosis together are prevalent in more than 100 countries, and over 400 million persons suffer from these diseases. It is becoming increasingly clear that the failure to control these infections in a satisfactory way is directly related to the complexity oftheir interactions with the immune system. These agents have lived with their hosts for long enough to give both-host and parasite-ample opportunity to develop a highly sophisticated interrelationship. The central role of T lymphocytes both in acquired resistance to and pathogenesis of these microbes is well appreciated. In the beginning it may have been thought that acq uired resistance against infectious agents is nothing but another aspect of the immune response, studied with soluble and particulate antigens. This simple concept has gradually changed, and it has become clear that the viability not only of the immune cells but also of the 'antigens' adds another dimension to the game. Several achievements in cellular immunology and molecular biology have now made it possible to better understand at least some mechanisms in this intricate interplay.