Systemtransformation: Eine Einfuhrung in die Theorie und Empirie der Transformationsforschung

این کتاب دو چیز را ارائه می دهد: اول، مقدمه ای سیستماتیک و نظری برای تحقیق در مورد دگرگونی نظام های سیاسی. دوم، در چهار فصل بزرگ، تحلیل تجربی دموکراتیزاسیون پس از 1945 و تغییر سیستم در جنوب اروپا، آسیای شرقی و اروپای شرقی. این کتاب اولین مقدمه سیستماتیک تحقیق تحول علوم سیاسی را ارائه می دهد. در بخش نظری اول، معیارهایی ایجاد می‌شوند که امکان فرمول‌بندی مفهومی روشن و تعیین حدود نظام‌های سیاسی حاکمیت را فراهم می‌کنند. این امر در مورد دموکراسی و خودکامگی، نظام های اقتدارگرا و توتالیتر و همچنین در مورد دولت، رژیم، دولت و نظام صدق می کند. در پس زمینه این مفاهیم نظم، مراحل اصلی تبدیل نظام های سیاسی خودکامه به دموکراتیک تصور می شود و به لحاظ نظری و سیستماتیک در پویایی ساختارها و بازیگران آنها با یکدیگر مرتبط می شوند. مفاهیم نظری توسعه‌یافته در بخش اول، در بخش دوم، تحلیل تجربی چهار موج عمده دگرگونی منطقه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد: دموکراتیزه‌سازی دیکتاتوری‌های فاشیستی و میلیتاریستی سابق ایتالیا، آلمان و ژاپن پس از سال 1945. دیکتاتوری های دست راستی جنوب اروپا (پرتغال، یونان، اسپانیا) پس از 1974. خودکامگی های سرمایه داری آسیای شرقی (فیلیپین، تایوان، کره جنوبی، تایلند) در اواسط دهه 1980 و سیستم های کمونیستی اروپای شرقی پس از 1989.

Das Buch bietet zweierlei: erstens eine systematisch-theoretische Einführung in die Transformationsforschung politischer Systeme; zweitens in vier großen Kapiteln die empirische Analyse der Demokratisierung nach 1945 sowie der Systemwechsel in Südeuropa, Ostasien und Osteuropa. Das Buch bietet die erste systematische Einführung in die politikwissenschaftliche Transformationsforschung. Es werden in einem ersten theoretischen Teil Kriterien entwickelt, die eine klare begriffliche Fassung und Abgrenzung von politischen Herrschaftssystemen erlauben. Dies gilt für die Demokratie und Autokratie, autoritäre und totalitäre Systeme ebenso, wie für Regierung, Regime, Staat und System. Auf dem Hintergrund dieser Ordnungsbegriffe werden die großen Phasen der Transformation von autokratischen zu demokratischen politischen Systemen konzipiert und in der Dynamik ihrer Strukturen und Akteure theoretisch-systematisch aufeinander bezogen. Die im ersten Teil entwickelten theoretischen Konzepte werden im zweiten Teil, der empirischen Analyse von vier großen regionalenTransformationswellen eingesetzt: der Demokratisierung der einstigen faschistisch und militaristischen Diktaturen Italiens, Deutschlands und Japans nach 1945; der Rechtsdiktaturen Südeuropas (Portugal, Griechenland,Spanien) nach 1974; der kapitalistischen Autokratien Ostasiens (Philippinen,Taiwan, Südkorea, Thailand) Mitte der achtziger Jahre sowie der kommunistischen Systeme Osteuropas nach 1989.