Systematische Wiederverwendung in der Software-Entwicklung

رویکردهای استفاده مجدد در توسعه سیستم از اواخر دهه 1940 در کار بوده است. در بیشتر مفاهیم، ​​تمرکز بر تحقق استفاده مجدد است، در حالی که هدف واقعی، توسعه موثر و کارآمد سیستم های کاربردی، تاکنون نادیده گرفته شده است.

آندریاس دیتزش این سوال را بررسی می کند که استفاده مجدد برای چیست و دیدگاهی جامع و فرآیندگرا که هدف آن ادغام استفاده مجدد در توسعه سیستم است. در انجام این کار، او تمام رویکردهای استفاده مجدد را که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد و مورد بحث قرار می گیرد، با یک چارچوب ارزیابی یکسان مقایسه می کند. ویژگی‌های چارچوب‌ها، الگوها، مؤلفه‌ها، اشیاء تجاری، مدل‌های مرجع و نرم‌افزارهای استاندارد را می‌توان با توجه به کاربرد آنها برای یک پروژه توسعه مقایسه و ارزیابی کرد.

Bereits seit Ende der 1940er Jahre wird an Wiederverwendungs-Ansätzen in der Systementwicklung gearbeitet. Bei den meisten Konzepten liegt der Schwerpunkt auf der Realisierung der Wiederverwendung, wogegen das eigentliche Ziel, die effektive und effiziente Entwicklung von Anwendungssystemen bisher vernachlässigt wurde.

Andreas Dietzsch geht der Frage nach, wofür Wiederverwendung erfolgt und entwickelt eine ganzheitliche, prozessorientierte Sicht, die auf die Integration von Wiederverwendung in die Systementwicklung zielt. Dabei stellt er alle heute genutzten und diskutierten Wiederverwendungs-Ansätze einem einheitlichen Bewertungsrahmen gegenüber. Die Eigenschaften von Frameworks, Mustern, Komponenten, Geschäftsobjekten, Referenzmodellen und Standardsoftware können so verglichen und nach ihrem Nutzen für ein Entwicklungsprojekt bewertet werden.