System: The Shaping of Modern Knowledge

نقشی که \"سیستم\" در شکل‌دهی و شکل‌دهی مجدد دانش مدرن، از گالیله و نیوتن تا "جهان محاسباتی" خودمان، ایفا کرده است.

یک سیستم می تواند آنچه را که می بینیم توصیف کند (منظومه شمسی)، با یک کامپیوتر (ویندوز 10) کار کند، یا در یک صفحه ساخته شود (چهارده خط مهندسی شده یک غزل). در این کتاب، کلیفورد سیسکین نشان می دهد که سیستم به بهترین وجه به عنوان یک ژانر درک می شود - شکلی که به صورت فیزیکی در جهان کار می کند تا تلاش های ما برای درک آن را واسطه کند. در واقع، بسیاری از نویسندگان روشنگری آثاری را منتشر کردند که آنها را «نظام» نامیدند تا با این مقاله و رساله رقابت کنند. سیسکین با تکیه بر تاریخ سیستم از «پیام ستاره‌ها» گالیله و «نظام جهان» نیوتن تا «جهان محاسباتی» امروزی، نقشی را که ژانر سیستم در شکل‌دهی و شکل‌دهی بازی کرده است، روشن می‌کند. تغییر شکل دانش مدرن.

درگیری های قبلی با سیستم ها شامل ساختن، استفاده از آنها یا تصور سیستم های بهتر بوده است. سیسکین با بررسی خود سیستم دیدگاهی نوآورانه ارائه می دهد. او گذشته و حال را از «نظام جهان» به «دنیای پر از سیستم» در نظر می‌گیرد. او چرخش به نظام را در قرن هفدهم و هجدهم دنبال می‌کند و این شکل اولیه روشنگری را چنین توصیف می‌کند. میانجی مدرنیته سیاسی، فرهنگی و اجتماعی -- با اشاره به لحظه ای که مردم شروع به "سرزنش کردن سیستم" کردند که هم خیلی خوب کار می کند (\"شما ​​نمی توانید سیستم را شکست دهید") و هم به اندازه کافی خوب نیست ( به نظر می رسد همیشه \"در هم شکسته\"). در سراسر، سنگ محک او عبارتند از: سیستم چیست و چگونه تغییر کرده است. چگونه دانش را واسطه کرده است; و چگونه در جهان کار کرده است.

The role that "system" has played in the shaping and reshaping of modern knowledge, from Galileo and Newton to our own "computational universe."

A system can describe what we see (the solar system), operate a computer (Windows 10), or be made on a page (the fourteen engineered lines of a sonnet). In this book, Clifford Siskin shows that system is best understood as a genre -- a form that works physically in the world to mediate our efforts to understand it. Indeed, many Enlightenment authors published works they called "system" to compete with the essay and the treatise. Drawing on the history of system from Galileo's "message from the stars" and Newton's "system of the world" to today's "computational universe," Siskin illuminates the role that the genre of system has played in the shaping and reshaping of modern knowledge.

Previous engagements with systems have involved making them, using them, or imagining better ones. Siskin offers an innovative perspective by investigating system itself. He considers the past and present, moving from the "system of the world" to "a world full of systems." He traces the turn to system in the seventeenth and eighteenth centuries, and describes this primary form of Enlightenment as a mediator of political, cultural, and social modernity -- pointing to the moment when people began to "blame the system" for working both too well ("you can't beat the system") and not well enough (it always seems to "break down"). Throughout, his touchstones are: what system is and how it has changed; how it has mediated knowledge; and how it has worked in the world.