Synthesis of Marine Natural Products 2: Nonterpenoids

جلدهای پنجم و ششم شیمی دریایی زیست ارگانیک از دو جنبه با نسخه‌های قبلی خود متفاوت است - آنها منحصراً به سنتز آزمایشگاهی محصولات طبیعی دریایی می‌پردازند و نشان‌دهنده تلاش یک نویسنده و همکارانش هستند. منطق این خروج ها به راحتی درک می شود. برای چندین دهه سنتز آلی بدون شک دیدنی ترین شاخه شیمی آلی بوده است. در حالی که گفته مرحوم R.B. Woodward - ترکیبات آلی فقط می توانند تحت چهار واکنش اساسی قرار گیرند: آنها می توانند الکترون به دست آورند. آنها می توانند الکترون ها را از دست بدهند. آنها را می توان با اسید یا با باز تبدیل کرد - هنوز هم درست است، ثروت و تنوع معرف های موجود که تبدیلات شیمیایی را انجام می دهند به نسبت های خیره کننده ای رسیده است. پس جای تعجب نیست که روش مصنوعی به درجه بالایی از قابلیت پیش بینی دست یافته است و سنتز کلی محصولات طبیعی با موفقیت به سمت اهداف چالش برانگیزتر هدایت شده است. در مورد نکته دوم، موضوع تک نویسندگی، تألیف چندگانه همواره منجر به شکاف ها و همپوشانی هایی می شود، بنابراین گردآوری و ارزیابی تحقیقات اخیر به شیوه ای سیستماتیک و جامع را دشوار می کند.

Volumes five and six of Bioorganic Marine Chemistry differ from their predecessors in two respects - they deal exclusively with laboratory synthesis of marine natural products and they represent the effort of a single author and his associates. The rationale for these departures is readily perceived. For several decades organic synthesis has without doubt been the most spectacular branch of organic chemistry. While the late R.B. Woodward's dictum - organic compounds can undergo only four basic reactions: they can gain electrons; they can lose electrons; they can be transformed with acid or with base - is still true, the wealth and variety of available reagents which will accomplish chemical transformations has reached staggering proportions. Little wonder then, that synthetic methodology has achieved a high degree of predictability and total synthesis of natural products has been successfully directed toward ever more challenging targets. As for the second point, that of single authorship, multiple authorship would invariably have led to gaps and overlaps, thus making it difficult to assemble and assess recent research in a systematic and comprehens­ ive fashion.