Symbols and Things: Material Mathematics in the Eighteenth and Nineteenth Centuries

در عصر مکانیکی با نیروی بخار در قرن هجدهم و نوزدهم، کار ریاضیدانان اواخر گرجستان و اوایل دوره ویکتوریا به چیزی بسیار بیشتر از خواص عدد بستگی داشت. ریاضیدانان بریتانیایی به تولید کاغذ و قلم صنعتی، راه‌آهن و پست، و صنایع چاپ کتاب، مجله‌های انضباطی، مجلات و روزنامه‌ها تکیه کردند. اگرچه همیشه از لحاظ فیزیکی با یکدیگر حضور ندارند، اما شخصیت‌های اصلی این کتاب - از جورج گرین تا ویلیام روآن همیلتون - به شدت بر فناوری‌های ارتباطی تکیه کردند، زیرا نظریه‌های خود را با همکاری همکاران توسعه دادند. نامه‌هایی که آنها رد و بدل می‌کردند، همراه با معادلات، نمودارها، جداول یا تصاویری که دست‌نوشته‌ها و انتشارات آنها را پر می‌کرد، همگی رگه‌های ملموسی از ایده‌های انتزاعی بود که ریاضیدانان را به محیط اجتماعی و مادی خود گسترش داد. هر فصل از این کتاب به بررسی یک چیز یا مجموعه‌ای از چیزها می‌پردازد که ریاضی‌دانان برای انجام کارشان نیاز دارند - خواه یک کتاب درسی، موزه، مجله، کتابخانه، نمودار، دفترچه یادداشت یا نامه - همه ویژگی‌های فضای کاری بریتانیا در اواسط قرن نوزدهم. بلکه نماینده تغییر بزرگ در رشته ای است که توسط دنیای صنعتی در حال حرکت ایجاد شده است.

In the steam-powered mechanical age of the eighteenth and nineteenth centuries, the work of late Georgian and early Victorian mathematicians depended on far more than the properties of number. British mathematicians came to rely on industrialized paper and pen manufacture, railways and mail, and the print industries of the book, disciplinary journal, magazine, and newspaper. Though not always physically present with one another, the characters central to this book—from George Green to William Rowan Hamilton—relied heavily on communication technologies as they developed their theories in consort with colleagues. The letters they exchanged, together with the equations, diagrams, tables, or pictures that filled their manuscripts and publications, were all tangible traces of abstract ideas that extended mathematicians into their social and material environment. Each chapter of this book explores a thing, or assembling of things, mathematicians needed to do their work—whether a textbook, museum, journal, library, diagram, notebook, or letter—all characteristic of the mid-nineteenth-century British taskscape, but also representative of great change to a discipline brought about by an industrialized world in motion.