Syllabus of Errors: Poems (Princeton Series of Contemporary Poets)

. . . ما مصمم هستیم که گونه را مرتکب شویم—

    منظورم تداوم یافتن—گویا وظیفه ماست

با وحشت ما همراه شد. گویی زیبایی

    به خودی خود فقط یک برنامه درسی از اشتباهات است.

اولین مجموعه شعر تروی جولیمور برنده جایزه حلقه منتقدان کتاب ملی شد. توسط نیویورک تایمز به عنوان "یک کتاب جذاب و سرگرم کننده" مورد ستایش قرار گرفت و سانفرانسیسکو کرونیکل را هدایت کرد تا او را "یک صدای جدید و هیجان انگیز به زبان آمریکایی" خطاب کند. شعر.» و مجموعه دوم او که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، شهرت او را برای شعرهایی که اغلب رویکردی بازیگوش به مسائل فلسفی دارند، گسترش داد. در حالی که اشعار در Syllabus of Errors نگرانی های قابل تشخیصی را با دو کتاب اول جولیمور به اشتراک می گذارند، خوانندگان همچنین صدایی را خواهند یافت که فوری تر، آسیب پذیرتر و حساس تر شده است به اجتناب ناپذیری تراژدی و امکان تجدید.

اشعاری مانند \"درد و اکو\" \"The Chickadees با کلاه سیاه تاکستان مارتا\" و \"When You Lift the Avocado to Your Mouth\" کاوش می کنند از دست دادن، پشیمانی، و طبیعت زیبایی، در حالی که شعر بلند اوج، "سرگیجه" مرثیه ای برای یک دوست گمشده و همچنین خیالی است در مورد مرگ، تکرار، و تعالی (غیر از ذکر فیلم محبوب هیچکاک شاعر. ). این اشعار که به طرز ماهرانه‌ای در بخش‌هایی سازمان‌دهی شده‌اند که به‌عنوان بازتابی درباره شش نقل قول درباره آواز پرندگان عمل می‌کنند، خود پاسخی به سؤالی هستند که شاعر در «درباره آواز پرندگان» می‌پرسد: «به کاردینال یا جی، / با دادن بال‌هایی که می‌گوییم چه می‌گوییم. آیا می تواند سرعت آنها را تقلید کند؟\"

. . . we are fixed to perpetrate the species―

    I meant perpetuate―as if our duty

were coupled with our terror. As if beauty

    itself were but a syllabus of errors.

Troy Jollimore's first collection of poems won the National Book Critics Circle Award, was hailed by the New York Times as "a snappy, entertaining book," and led the San Francisco Chronicle to call him "a new and exciting voice in American poetry." And his critically acclaimed second collection expanded his reputation for poems that often take a playful approach to philosophical issues. While the poems in Syllabus of Errors share recognizable concerns with those of Jollimore’s first two books, readers will also find a voice that has grown more urgent, more vulnerable, and more sensitive to both the inevitability of tragedy and the possibility of renewal.

Poems such as "Ache and Echo," "The Black-Capped Chickadees of Martha’s Vineyard," and "When You Lift the Avocado to Your Mouth" explore loss, regret, and the nature of beauty, while the culminating long poem, "Vertigo," is an elegy for a lost friend as well as a fantasia on death, repetition, and transcendence (not to mention the poet’s favorite Hitchcock film). Ingeniously organized into sections that act as reflections on six quotations about birdsong, these poems are themselves an answer to the question the poet asks in "On Birdsong": "What would we say to the cardinal or jay, / given wings that could mimic their velocities?"