Swiss Bell Beaker population dynamics: Eastern or southern influences?

ویرایش:  
نویسندگان: Desideri J.,  Besse M.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: [17] 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 426 Kb 

قیمت کتاب (تومان) : 34,000

علوم باستان شناسی و مردم شناسی. — سپتامبر 2010. — جلد 2، شماره 3 — صفحات 157-173. مجموعه Bell Beaker، بیش از همه، با سبک سرامیکی که در سراسر اروپا گسترده شده است تعریف شده است. در طول هزاره سوم قبل از میلاد پراکندگی جغرافیایی وسیع آن تفاسیر متفاوتی را برانگیخته است: حمله جمعیتی منحصر به فرد به اروپا، مبادله کالاهای پرستیژ از راه دور، و عدم وجود جمعیت واقعی بل بیکر با انتشار اجزای فرهنگی آن. برای سوئیس، دوره بل بیکر به دنبال تأثیرات متفاوتی از هر دو منطقه مدیترانه و اروپای مرکزی توسعه یافته است. زیست انسان شناسی آزمایش اولین فرضیه را ممکن می سازد، که انتشار یک فرهنگ را با جابجایی جمعیت پیشنهاد می کند. در اینجا، انتخاب برای تجزیه و تحلیل غیر متریک های دندانی انجام شد. تحقیقات قبلی ما در مورد غیر متریک های دندانی از ایده هارمونی خاصی در جمعیت های نوسنگی میانی و تحرک یا سهم متوسط ​​جمعیت که از دوره نوسنگی پایانی شروع شده و در دوره بل بیکر با شدت بیشتری ادامه می یابد، پشتیبانی می کند. هدف در اینجا شناسایی منشأ سهم جمعیت در پایان دوران نوسنگی غربی سوئیس و به طور خاص در دوره بل بیکر است. برای انجام این کار، ما مورفولوژی دندانی جمعیت‌های سوئیسی قبل از بل بیکر، بل بیکر و پس از بل بیکر را با جمعیت‌های هم‌زمان که نه تنها در کره شرقی (جمهوری چک و مجارستان)، بلکه در جنوب نیز یافت می‌شوند، مقایسه کرده‌ایم. کره (جنوب فرانسه و شمال اسپانیا). اکنون می‌توانیم نشان دهیم که محور تأثیرات بیرونی جمعیت در انتهای دوران نوسنگی غربی سوئیس به وضوح جنوبی است.

Archaeological and Anthropological Sciences. — September 2010. — Volume 2, Issue 3 — pp. 157-173. The Bell Beaker complex is defined, above all, by a ceramic style widespread across Europe during the 3rd millennium BC. Its particularly large geographic distribution has provoked different interpretations: a unique population invading Europe, the long-distance exchange of prestige goods, and the absence of a real Bell Beaker population with only the diffusion of its cultural components. For Switzerland, the Bell Beaker period would have developed following influences varying in significance from both the Mediterranean region and Central Europe. Bioanthropology makes it possible to test the first of these hypotheses, which proposes the diffusion of a culture by population displacement. Here, the choice was made to analyze dental nonmetrics. Our previous research on dental nonmetrics supports the idea, for Switzerland, of a certain harmony in Middle Neolithic populations, and the mobility or a moderate population contribution beginning in the Final Neolithic and continuing more intensely during the Bell Beaker period. The aim here is to identify the provenance of the population contribution at the end of the western Swiss Neolithic, and more specifically during the Bell Beaker period. To do so, we have compared the dental morphology of Swiss pre-Bell Beaker, Bell Beaker, and post-Bell Beaker populations with that of contemporaneous populations found not only in the eastern sphere (Czech Republic and Hungary), but also in the southern sphere (southern France and northern Spain). We are now able to demonstrate that the axis for external population influences at the end of the western Swiss Neolithic is clearly southern.