Sweet Air: Modernism, Regionalism, and American Popular Song

هوای شیرین تاریخ موسیقی پاپ اوایل قرن بیستم را با اصطلاحات مدرنیستی بازنویسی می کند. ادوارد پی کامنتاله با ردیابی تکامل ژانرهای محبوب منطقه ای مانند بلوز، کانتری، فولک و راکبیلی در رابطه با رشد صنعت و فرهنگ مصرف، نشان می دهد که چگونه این موسیقی به وسیله ای حیاتی برای کشف احساسات جدید و اغلب طاقت فرسا تبدیل شد. توسط زندگی مدرن Commentale به بررسی این ژانرهای روستایی می‌پردازد که آسیب‌های تجربه محلی - خشونت نژادی دلتا، مهاجرت دسته جمعی از جنوب، کاسه گرد و غبار در تگزاس را به شکل صوتی ترجمه می‌کنند. با توجه به دسترسی به این فرم‌های موسیقی محبوب، او بر ارزش موسیقی به‌عنوان منبع سرمایه‌گذاری فرهنگی مترقی تأکید می‌کند، که هنرمندان و مخاطبان فقیر، روستایی را به شبکه‌ای گسترده‌تر از تجارت، حمل‌ونقل و فناوری مرتبط می‌کند.

Sweet Air rewrites the history of early twentieth-century pop music in modernist terms. Tracking the evolution of popular regional genres such as blues, country, folk, and rockabilly in relation to the growth of industry and consumer culture, Edward P. Comentale shows how this music became a vital means of exploring the new and often overwhelming feelings brought on by modern life. Comentale examines these rural genres as they translated the traumas of local experience--the racial violence of the Delta, the mass exodus from the South, the Dust Bowl of the Texas panhandle--into sonic form. Considering the accessibility of these popular music forms, he asserts the value of music as a source of progressive cultural investment, linking poor, rural performers and audiences to an increasingly vast network of commerce, transportation, and technology.