Sustaining Innovation: Collaboration Models for a Complex World

از بسیاری جهات، فرآیند نوآوری یک رقص اجتماعی ثابت است که در آن بهترین رقصندگان با انطباق مراحل جدید با شرکای متعدد، شکوفا می شوند. تولید سیستماتیک و مستمر ارزش در هر سیستم نوآوری به همکاری بین گروه‌های مختلف متکی است، گروه‌هایی که باید بر برنامه‌های متعدد و اغلب رقابتی غلبه کنند و نیاز به کار ثمربخش در درازمدت با هم دارند. این جلد شامل مشارکت‌های محققان برجسته، رهبران کسب‌وکار، و سیاست‌گذارانی از آمریکای شمالی، اروپا، هند، آفریقا و استرالیا است. >

در مجموع، نویسندگان نشان می‌دهند که هیچ ترکیب خاصی به عنوان غالب‌ترین یا حتی انعطاف‌پذیرترین مدل نوآوری ظاهر نشده است. چندین نویسنده درک ما را از مدل مارپیچ سه‌گانه گسترش می‌دهند و هم دانشگاهیان و هم پزشکان به دنبال مارپیچ چهارگانه (شامل تجارت، دانشگاه، دولت و جامعه مدنی) به عنوان استاندارد جدید هستند. نویسندگان دیگر به جنبه‌های نوآوری باز، خلق مشترک و طراحی کاربر محور می‌پردازند - همه گواهی‌هایی بر تغییر سریع چشم‌انداز است. در عین حال، بسیاری از کسب‌وکارها، دانشگاه‌ها و دولت‌ها، به غیر از سازمان‌های غیرانتفاعی، بنیادها و جامعه به طور کلی، در گفتگو در مورد چگونگی دنبال کردن یک مدل پایدارتر از نوآوری فعال هستند. تعقیب این جام مقدس نوآوری توسط یک محیط فناورانه روزافزون که در آن شبکه های اجتماعی و ابزارهای تلفن همراه به عنوان عرصه های رقص جدید در حال ظهور هستند، تسهیل و پیچیده می شود.

In many ways, the process of innovation is a constant social dance, where the best dancers thrive by adapting new steps with multiple partners. The systematic and continuous generation of value in any innovation system relies on collaboration between different groups, who must overcome multiple, often competing agendas and needs to work together fruitfully over the long term. Featuring contributions from leading researchers, business leaders, and policymakers representing North America, Europe, India, Africa, and Australasia, this volume investigates different combinations of collaborative arrangements among innovation actors, many of which are changing conventional expectations of institutional relationships.

Collectively, the authors demonstrate that no particular combination has emerged as the most dominant, or even resilient, model of innovation. Several authors expand on our understanding of the triple helix model, with both academics and practitioners looking to the quadruple helix (encompassing business, academic, government, and civil society) as the new standard. Other authors address aspects of open innovation, co-creation, and user-centered design—all testaments to the rapidly shifting landscape. At the same time, many businesses, academics, and governments, not to mention non-profit organizations, foundations, and society at large, are active in conversations about how to pursue a more sustainable model of innovation. The pursuit of this holy grail of innovation is both facilitated and complicated by an ever-accelerating technological environment in which social networking and mobile tools are emerging as new dance arenas.