Sustaining Empire: Venezuela's Trade with the United States during the Age of Revolutions, 1797–1828

چرا تجارت با ایالات متحده باعث طولانی شدن حکومت استعماری اسپانیا در طول مبارزات استقلال ونزوئلا شد؟ جنگ های امپراتوری اروپا در حالی که شهروندان ایالات متحده از هدر دادن خون و گنج سود می بردند، استعمارگران اسپانیایی آمریکایی برای حفظ رفاه خود در حاشیه امپراتوری تلاش کردند. در امتداد سواحل دریای کارائیب آمریکای جنوبی، نخبگان و مقامات استعماری برای ایمن کردن ونزوئلا از تهدیدات تهاجم خارجی، شورش بردگان و انقلاب مبارزه کردند. برای این نخبگان، تجارت با ایالات متحده و سایر کشورهای بی‌طرف راهی برای براندازی حکومت استعماری نبود، بلکه برای حفظ رفاه و خوشبختی رعایای وفادار سلطنت اسپانیا بود. اما ناامنی غذایی، محرومیت و عدم اطمینان سیاسی، ونزوئلا را در برابر انقلاب آسیب پذیر کرد.

در امپراتوری پایدار، ادوارد پی. پمپئیان به خوانندگان اجازه می دهد تجارت آزاد لیبرال را درست مانند ونزوئلاهای استعمارگر ببینند. از نقطه نظر نخبگان برده‌داری که چهره‌های انقلابی مانند سیمون بولیوار به آن تعلق داشتند، تجارت بی‌طرف راهی ارزشمند و مؤثر برای حفظ وضعیت موجود استعماری بود. اما پس از بحران حاکمیت اسپانیا در سال 1808، ثابت شد که مانعی برای استقلال ونزوئلا است. پمپئیان با تحلیل روابط دیپلماتیک و اقتصادی بین جمهوری جدید ایالات متحده و دولت های انقلابی آمریکای لاتین به ما یادآوری می کند که ایالات متحده در خلاء وجود نداشته و ندارد و روابط تاریخی بین ملت ها در آن زمان و اکنون اهمیت دارد. /span>

پمپین با بررسی یک منطقه نادیده گرفته شده، تفسیری بدیع از روابط اولیه ایالات متحده با آمریکای لاتین ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه بازرگانان آمریکایی قراردادهای دولتی را اجرا می‌کردند و انحصارهای آرد، تنباکو و تجارت برده را ایجاد می‌کردند. حفظ حکومت استعماری و امپراتوری اسپانیا را تسهیل کرد. پمپئیان استدلال می کند که تجارت با ایالات متحده، علیرغم شرایط انقلابی، هم مستعمره و هم امپراتوری را تحت کنترلی ضعیف نگه داشته است. یک تاریخ جذاب تجدیدنظرطلب، امپراتوری پایدار ادعاهای دیرینه مبنی بر اینکه این تجارت در درجه اول به عنوان یک بردار برای انتقال یک طرفه ایده های انقلابی و لیبرال از شمال به جنوب عمل کرده است را به چالش می کشد. اقیانوس اطلس.

Why did trade with the United States prolong Spanish colonial rule during the Venezuelan independence struggles?

From 1790 to 1815, much of the Atlantic World was roiled by European imperial wars. While the citizens of the United States profited from the waste of blood and treasure, Spanish American colonists struggled to preserve their prosperity on an imperial periphery. Along the Caribbean coast of South America, colonial elites and officials fought to secure Venezuela from threats of foreign invasion, slave rebellion, and revolution. For these elites, trading with the United States and other neutral nations was not a way to subvert colonial rule but to safeguard the prosperity and happiness of loyal subjects of the Spanish Crown. Food insecurity, deprivation, and political uncertainty left Venezuela vulnerable to revolution, however.

In Sustaining Empire, Edward P. Pompeian lets readers see liberal free trade just as colonial Venezuelans did. From the vantage point of the slave-holding elite to which revolutionary figures like Simón Bolívar belonged, neutral commerce was a valuable and effectual way to conserve the colonial status quo. But after Spain's crisis of sovereignty in 1808, it proved an impediment to Venezuelan independence. Analyzing the diplomatic and economic linkages between the new US republic and revolutionary Latin American governments, Pompeian reminds us that the United States did not, and does not, exist in a vacuum, and that the historic relationships between nations mattered then and matters now.

Examining an overlooked region, Pompeian offers a novel interpretation of early United States relations with Latin America, showing how US merchants executed government contracts and established flour, tobacco, and slave trading monopolies that facilitated the maintenance of colonial rule and the Spanish Empire. Trading with the United States, Pompeian argues, kept both colony and empire under a tenuous hold despite revolutionary circumstances. A fascinating revisionist history, Sustaining Empire challenges long-standing assertions that this commerce served primarily as a vector for the one-way transmission of revolutionary, liberal ideas from the North to South Atlantic.