Supply Chain Coordination Mechanisms: New Approaches for Collaborative Planning

برنامه ریزی یکپارچه زنجیره تامین توسط تئوری به خوبی درک می شود و به طور گسترده در عمل به کار می رود – با این حال، تنها در رابطه با زنجیره های تامین درون سازمانی. در زنجیره های تامین بین سازمانی، یک مشکل اضافی و در عین حال حل نشده ایجاد می شود: به دلیل محرمانه بودن، احزاب غیرمتمرکز داده های محلی خود را خصوصی نگه می دارند که از برنامه ریزی یکپارچه جلوگیری می کند. رویه‌های برنامه‌ریزی محلی مانند برنامه‌ریزی بالادستی، که معمولاً در آن زمان اعمال می‌شوند، منجر به راه‌حل‌های غیربهینه برای زنجیره تأمین به‌عنوان یک کل می‌شوند.

در این کار، مکانیسم‌های جدیدی برای بین سازمانی ارائه می‌شود. ، برنامه ریزی مشترک زنجیره تامین ارائه شده است. این مکانیسم ها قادر به شناسایی بهینه سیستم برای چندین کلاس از مشکلات برنامه ریزی زنجیره تامین هستند. آنها می توانند توسط دو یا چند شخص ذینفع اعمال شوند و نیازی به شخص ثالث قابل اعتماد ندارند. آزمایش‌های محاسباتی گسترده برای داده‌های تولید شده تصادفی و واقعی، عملکرد مطلوب این مکانیسم‌ها را نشان می‌دهد.

Integrated supply chain planning is well understood by theory and widely applied in practice – however, only with respect to intra-organisational supply chains. In inter-organisational supply chains, an additional, yet unresolved problem arises: due to confidentiality reasons, decentralized parties keep their local data private, which prevents an integrated planning. Local planning procedures such as upstream planning, which are usually applied then, result in suboptimal solutions for the supply chain as a whole.

In this work, new mechanisms for inter-organizational, collaborative supply chain planning are presented. These mechanisms are able to identify the systemwide optimum for several classes of supply chain planning problems. They can be applied by two or more self-interested parties and do not require a trusted third party. Extensive computational tests for randomly generated and real-word data suggest a favorable performance of these mechanisms.