Suicides in Ibsen's Plays

دسته بندی: ادبی
ویرایش:  
نویسندگان: Ystad Vigdis.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 8 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 176 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 29,000

منتشر شده توسط دانشگاه اسلو، واحد تحقیقات و پیشگیری از خودکشی. اولین بار در مجله نروژی Suicidologi، جلد. 4، شماره 2 (1999)، صفحات 3-6، utgis av Universitetet i Oslo, Nasjonalt sender for selvmordsforskning og -forebygging. هنریک ایبسن نویسنده نروژی مشکل خودکشی را از طریق تجربه شخصی می دانست. در جوانی هم به عنوان نویسنده و هم به عنوان کارمند تئاتر مشکلاتی را تجربه کرد. هنگامی که ایبسن در سال 1858 با سوزانا تورسن ازدواج کرد، او همچنین سمت مدیر تئاتر نروژی در کریستینیا (اسلو) را بر عهده گرفت، سمتی که به سختی آن را پر می کرد و در نامه ای به همکارش Bjørnstjerne Bjørnson، نویسنده نروژی و برنده جایزه نوبل، او را به عهده گرفت. بعداً به عنوان یک سقط القایی که روزانه تکرار می شود مشخص شد. کار او در تئاتر تمام وقتش را می گرفت و نویسندگی اش رنج می برد. در حالی که او در سال‌های قبل از 1858 نمایشنامه‌ای پس از نمایش می‌نوشت، تولید او اکنون دچار وقفه‌ای طولانی شد، در حالی که او نتوانست به تعهدات خود به عنوان کارگردان تئاتر عمل کند. ایبسن که قبلاً دقیق و وظیفه شناس بود، اکنون دستخوش تغییری در شخصیت شد. هر چه بیشتر او را در میخانه های کم ارتفاع پیدا می کردند، ظاهرش را رها کرد و الکل به «آرامش» همیشگی او تبدیل شد. مادرشوهر ایبسن، نویسنده دانمارکی-نروژی، Magdalene Thoresen، بعداً از وضعیت شاعر در سال های حدود 1860 به عنوان "حمله شدید تب عصبی" سخن گفت، در حالی که منابع معاصر و موثق تر از چیزی گزارش داده اند که احتمالاً باید آن را افسردگی عمیق او نامید. به گفته همسرش سوزانا و دوست دوران جوانی اش، لورنتز دیتریشسون، وضعیت ایبسن در حدود سال 1860 به حدی وخیم بود که او به خودکشی فکر می کرد.

Published by the University of Oslo, the Suicide Research and Prevention Unit. First published in the Norwegian journal Suicidologi, Vol. 4, No. 2 (1999), pp. 3-6, utgis av Universitetet i Oslo, Nasjonalt senter for selvmordsforskning og -forebygging. The Norwegian writer Henrik Ibsen knew the problem of suicide through personal experience. As a young man he experienced adversity both as a writer and a theatre employee. When Ibsen married Suzannah Thoresen in 1858 he also took up the position of Director of the Norwegian Theatre in Christiania (Oslo), a position he had difficultly filling, and which in a letter to his colleague Bjørnstjerne Bjørnson, Norwegian author and Nobel laureate, he later characterized as an induced abortion repeated daily. His work in the theatre consumed all his time, and his writing suffered. While he had written play after play in the years preceding 1858, his production now suffered an extended hiatus, while he was unable to satisfy his commitments as a director of the theatre. Previously punctilious and conscientious, Ibsen now underwent what perhaps can best be described as a personality transformation; more and more he was to be found in low-down pubs, he let his appearance go and alcohol became his regular "comfort". Ibsen's mother-in-law, Danish-Norwegian writer Magdalene Thoresen, later spoke euphemistically of the poet's condition in the years around 1860 as "a strong attack of nervous fever", while contemporary and more reliable sources have given accounts of something that should probably be called his deep depression. According to his wife Suzannah and his friend from younger days, Lorentz Dietrichson, Ibsen's condition around 1860 was so serious that he had considered committing suicide.