دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Luis A. Figueroa
سری:
ISBN (شابک) : 080785610X, 9780807829493
ناشر:
سال نشر: 2005
تعداد صفحات: 301
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Sugar, Slavery, and Freedom in Nineteenth-Century Puerto Rico به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شکر، برده داری و آزادی در پورتوریکو قرن نوزدهم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
لوئیس آ. فیگوئروآ معتقد است که مشارکت سیاهپوستان در تاریخ و توسعه اقتصادی پورتوریکو مدتهاست که تحریف شده و کمتر مورد توجه قرار گرفته است. فیگوئروآ با تمرکز بر منطقه ساحلی جنوب شرقی گوایاما، یکی از سه مرکز پیشرو در کشاورزی نیشکر پورتوریکو، گذار از برده داری و کار برده به آزادی و کار آزاد را پس از لغو برده داری در سال 1873 در پورتوریکو مستعمره بررسی می کند. او تصورات نادرست در مورد چگونگی ساختن زندگی و معیشت برده های سابق پس از رهایی را تصحیح می کند و افسانه های موجود در مورد روابط نژادی در پورتوریکو را از بین می برد. مورخان فرض کردهاند که پس از رهایی در پورتوریکو، مانند سایر بخشهای کارائیب و جنوب ایالات متحده، بردگان سابق مقداری زمین را به دست آوردند و به کشاورزان امرار معاش تبدیل شدند. فیگوئروآ دریافت که در پورتوریکو، با این حال، این یک گزینه نبود، زیرا هم سرمایه و هم زمین موجود برای فروش به جمعیت آفریقایی-پورتوریکویی کمیاب بود. با توجه خاص به طبقه، جنسیت، و نژاد، روایت او از نحوه پیوستن این آزادگان به بازار کار عمیقاً درک ما از روند رهایی و تکامل طبقه کارگر در پورتوریکو را بازبینی میکند.
The contributions of the black population to the history and economic development of Puerto Rico have long been distorted and underplayed, Luis A. Figueroa contends. Focusing on the southeastern coastal region of Guayama, one of Puerto Rico's three leading centers of sugarcane agriculture, Figueroa examines the transition from slavery and slave labor to freedom and free labor after the 1873 abolition of slavery in colonial Puerto Rico. He corrects misconceptions about how ex-slaves went about building their lives and livelihoods after emancipation and debunks standing myths about race relations in Puerto Rico. Historians have assumed that after emancipation in Puerto Rico, as in other parts of the Caribbean and the U.S. South, former slaves acquired some land of their own and became subsistence farmers. Figueroa finds that in Puerto Rico, however, this was not an option because both capital and land available for sale to the Afro-Puerto Rican population were scarce. Paying particular attention to class, gender, and race, his account of how these libertos joined the labor market profoundly revises our understanding of the emancipation process and the evolution of the working class in Puerto Rico.