Suddenly, Love: A Novel

یک کار جدید و دلخراش از «یکی از بهترین رمان‌نویس‌های زنده» (ایروینگ هاو) - داستان یک پیرمرد تنها و مراقب جوان فداکارش که زندگی یکدیگر را به گونه‌ای تغییر می‌دهند که هرگز تصور نمی‌کردند.
 
ارنست یک سرباز کهنه سرباز هفتاد ساله ارتش سرخ از اوکراین است که تقریباً تصادفی پس از جنگ جهانی دوم در اسرائیل فرود آمد. او که یک مشاور بازنشسته سرمایه گذاری است، به تنهایی زندگی می کند (همسر اول و دختر بچه اش توسط نازی ها کشته شدند؛ او از همسر دوم زیرک خود طلاق گرفت) و وقت خود را صرف کار بر روی رمان های منتشر نشده اش می کند. ایرنا، در اواسط سی سالگی، دختر مجرد بازماندگان هولوکاست است که از زمان جراحی ارنست دو سال قبل از او مراقبت می کند. او هر روز صبح بی درنگ ساعت هشت می رسد و معمولاً هر بعدازظهر ساعت سه می رود. ایرنا ساکت و خجالتی از عقل ارنست در هیبت است. و با گذشت ماه‌ها، ارنست به زن جوان مهربانی وابسته می‌شود که خانه‌اش را اداره می‌کند، به او گوش می‌دهد که از کارهایش می‌خواند، و گهگاهی تفسیری پرشور درباره آن ارائه می‌دهد.
 
اما نوشته‌های ارنست به او کمک می‌کند. هیچ رضایتی ندارد، و او توسط گذشته بی خدا و کمونیستی اش تسخیر شده است. سلامتی او که در حال حاضر ضعیف است، شروع به وخامت بیشتری می کند. او در افسردگی فرو می رود و به نظر می رسد که اراده زندگی را از دست می دهد. اما این چیزی است که ایرنا اجازه نخواهد داد. همانطور که او به بخش مهمی از زندگی او تبدیل می شود - نقل مکان به خانه، تشویق او در کار، کاهش دردش - ارنست نه تنها احساس خود را به دست می آورد و مسیری را که از طریق آن نوشته هایش می تواند جریان یابد، کشف می کند، بلکه کشف می کند که تعجب او از اینکه ایرنا عاشق او شده است. و حتی شگفت‌انگیزتر، متوجه می‌شود که او نیز عاشق اوست.

A poignant, heartbreaking new work by “one of the best novelists alive” (Irving Howe)—the story of a lonely older man and his devoted young caretaker who transform each other’s lives in ways they could never have imagined.
 
Ernst is a gruff seventy-year-old Red Army veteran from Ukraine who landed, almost by accident, in Israel after World War II. A retired investment adviser, he lives alone (his first wife and baby daughter were killed by the Nazis; he divorced his shrewish second wife) and spends his time laboring over his unpublished novels. Irena, in her mid-thirties, is the unmarried daughter of Holocaust survivors who has been taking care of Ernst since his surgery two years earlier; she arrives every morning promptly at eight and usually leaves every afternoon at three. Quiet and shy, Irena is in awe of Ernst’s intellect. And as the months pass, Ernst comes to depend on the gentle young woman who runs his house, listens to him read from his work, and occasionally offers a spirited commentary on it.
 
But Ernst’s writing gives him no satisfaction, and he is haunted by his godless, Communist past. His health, already poor, begins to deteriorate even further; he becomes mired in depression and seems to lose the will to live. But this is something Irena will not allow. As she becomes an increasingly important part of his life—moving into his home, encouraging him in his work, easing his pain—Ernst not only regains his sense of self and discovers the path through which his writing can flow but he also discovers, to his amazement, that Irena is in love with him. And, even more astonishing, he realizes that he is in love with her, too.