Subjectivity and Infinity: Time and Existence

این کتاب تئوری جدیدی از سوبژکتیویته را در چارچوب ادعای "مرگ سوژه" در عصر پست مدرن و پسا بشر تدوین می کند. نظریه جدید در برابر تصور سوژه به عنوان یک ایگوی متعالی که نقش های سازنده، بازشناسی و بازنمایی آن منجر به عینی شدن و کلی شدن جهان و انکار بی نهایت و ناهمگونی درونی آن می شود، توسعه یافته است. این کتاب با بررسی انتقادی ایده های برگسون، جیمز، هوسرل، هایدگر، دریدا، ذن بودیسم، و ژوانگزی چینی، و از طریق تحلیل زمان و زمانمندی، تعدادی از مفاهیم جدید، از جمله "حساسیت اولیه" و "تجربه ناب" را پیش می برد. و ساختار متخلخلی از سوبژکتیویته را با منطقه ای خارج از ذهنیت و سوبژکتیو پیشنهاد می کند که به نیستی و غیاب اجازه حضور در زمین را می دهد. چنین نظریه ای از سوبژکتیویته، مبنایی را برای درک تفکر به عنوان تخیل و هویت خود به عنوان ارائه روایی در جهان بین الاذهانی فراهم می کند.

This book formulates a new theory of subjectivity in the context of the claimed “death of the subject” in the post-modern and post-human age. The new theory is developed against the conception of the subject as a transcendental ego whose constitutive roles, recognition, and representation lead to the objectivization and totalization of the world and denial of its inner infinity and heterogeneity. Critically scrutinizing ideas from Bergson, James, Husserl, Heidegger, Derrida, Zen Buddhism, and Chinese Zhuangzi, and through an analysis of time and temporality, this book advances a number of new concepts, including “primal sensibility” and “pure experience,” and proposes a porous structure of subjectivity with an ex-egological and ex-subjective zone that allows nothingness and absence to ground presence. Such a theory of subjectivity provides the basis for an understanding of thinking as imagination and self-identity as narrative presentation in the intersubjective world.