دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Style Is Matter: The Moral Art of Vladimir Nabokov
دانلود کتاب سبک ماده است: هنر اخلاقی ولادیمیر ناباکوف
مشخصات کتاب
Style Is Matter: The Moral Art of Vladimir Nabokov
ویرایش: [1 ed.]
نویسندگان: Leland de la Durantaye
سری:
ISBN (شابک) : 080147664X, 9780801476648
ناشر: Cornell University Press
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 224
[222]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 47,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Style Is Matter: The Moral Art of Vladimir Nabokov به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سبک ماده است: هنر اخلاقی ولادیمیر ناباکوف نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب سبک ماده است: هنر اخلاقی ولادیمیر ناباکوف
\"چگونه باید لولیتا را بخوانیم؟ ابتدای پاسخ این است که ما باید آن را به گونه ای بخوانیم که همه آثار بزرگ شایسته خواندن هستند: با توجه و هوش. اما چه نوع توجهی باید باشد. ما می پردازیم و چه نوع هوشمندی را باید برای اثر هنری به کار ببریم که این همه عشق، این همه از دست دادن، این همه بی فکری را بازگو می کند - و در آن چیزی که ممکن است وسوسه شویم که آن را شیطان بنامیم، می زند؟ توجه و هوشی که ما آن را همدلی می نامیم نکته ای که همه خوانندگان می توانند در مورد آن اتفاق نظر داشته باشند این است که ادبیات بزرگ درسی از همدلی به ما می دهد: ما را تشویق می کند که با چیزهای غریب و آشنا، قوی و ضعیف، مبتذل و پرورش یافته احساس کنیم. پیر و جوان، عاشق و معشوق. ما را ترغیب می کند که سرنوشت خود را به سرنوشت دیگران مرتبط بدانیم، آسمان پرستاره ای را که بالای سر خود می بینیم، با قوانین اخلاقی که ممکن است در درون خود احساس کنیم پیوند دهیم. سبک ماده است
\"بعضی از شخصیتهای من، بدون شک، بسیار جانوری هستند، اما من واقعاً اهمیتی نمیدهم، آنها بیرون از درون من هستند مانند هیولاهای سوگوار یک نمای کلیسای جامع - شیاطین در آنجا قرار داده شده اند تا نشان دهند که آنها را بیرون انداخته اند.\" - ولادیمیر ناباکوف، نظرات قوی
با این نقل قول، للاند د لا دورانتایه زیبا و جذاب خود را عرضه می کند. کاوش دقیق اخلاق هنر در داستان ولادیمیر ناباکوف. نویسنده با تمرکز بر لولیتا و همچنین پرداختن به دیگر آثار مهم (به ویژه Speak, Memory و Pale Fire) می پرسد که آیا کار این نویسنده بسیاری بیرحمانه میدانند حاوی یک پیام اخلاقی است و اگر چنین است، چرا این پیام بهطور هنرمندانه پنهان شده است. سبک ماده است کار ناباکوف را یکبار برای همیشه با برخی از اساسی ترین مسائل مربوط به اخلاق نوشتن و خود خواندن در گفتگو قرار می دهد.
د لا دورانتای استدلال می کند که روایت هامبرت اعتراف هنرمندانه خواننده را به همدستی با خیالپردازیهای تاریک و حتی اعمال تاریکتر خود تا انتها میکشاند، جایی که او پشیمانی تلخ خود را از کاری که انجام داده ابراز میکند. از این نظر، لولیتا به مطالعه ای در مورد خطر هنر، مسئولیت هنرمند در قبال دنیای واقعی و خطرات و دام های خود خواندن تبدیل می شود. علاوه بر داستانهای ناباکوف، دولا دورانتایه همچنین از نوشتههای غیرداستانی خود استفاده میکند تا باور ناباکوف را در مورد اینکه تمام هنرهای اصیل فریبنده است - همانطور که خود طبیعت هم همینطور است، کشف کند. از طریق نوشتههای ماهرانه و جذاب دولا دورانتای، میبینیم که ناباکوف از الگوهای پیچیده پروانههایی که میپرستید، درسهای ارزشمندی در تقلید و استتار آموخت.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
"How should we read Lolita? The beginning of an answer is that we should read it the way all great works deserve to be read: with attention and intelligence. But what sort of attention should we pay and what sort of intelligence should we apply to a work of art that recounts so much love, so much loss, so much thoughtlessness—and across which flashes something we might be tempted to call evil? To begin with, we should read with the attention and intelligence we call empathy. A point on which all readers can agree is that great literature offers us a lesson in empathy: it encourages us to feel with the strange and the familiar, the strong and the weak, the vulgar and the cultivated, the young and the old, the lover and the beloved. It urges us to see our own fates as connected to those of others, to link the starry sky we see above us with whatever moral laws we might sense within."—from Style is Matter
"Some of my characters are, no doubt, pretty beastly, but I really don't care, they are outside my inner self like the mournful monsters of a cathedral facade—demons placed there merely to show that they have been booted out."—Vladimir Nabokov, Strong Opinions
With this quote Leland de la Durantaye launches his elegant and incisive exploration of the ethics of art in the fiction of Vladimir Nabokov. Focusing on Lolita but also addressing other major works (especially Speak, Memory and Pale Fire), the author asks whether the work of this writer whom many find cruel contains a moral message and, if so, why that message is so artfully concealed. Style is Matter places Nabokov's work once and for all into dialogue with some of the most basic issues concerning the ethics of writing and of reading itself.
De la Durantaye argues that Humbert's narrative confession artfully seduces the reader into complicity with his dark fantasies and even darker acts until the very end, where he expresses his bitter regret for what he has done. In this sense, Lolita becomes a study in the danger of art, the artist's responsibility to the real world, and the perils and pitfalls of reading itself. In addition to Nabokov's fictions, de la Durantaye also draws on his nonfiction writings to explore Nabokov's belief that all genuine art is deceptive—as is nature itself. Through de la Durantaye's deft and compelling writing, we see that Nabokov learned valuable lessons in mimicry and camouflage from the intricate patterns of the butterflies he adored.
