Studies on Lake Vechten and Tjeukemeer, The Netherlands: 25th anniversary of the Limnological Institute of the Royal Netherlands Academy of Art and Sciences

هلند، مانند سایر کشورهای صنعتی در نیمکره شمالی، با مشکلات زیست محیطی فزاینده ای مواجه است. از آنجایی که کشوری سرشار از آب - حداقل از نظر مساحت - و کم ارتفاع بودن، مشکلات مربوط به آب به قدمت خود ملت است. مشکلات مربوط به کیفیت آب به دلیل افزایش تدریجی آلودگی هوا و زمین، حادتر و پیچیده تر می شود. نمونه های بارز باران های اسیدی و آلودگی منابع آب زیرزمینی توسط دفن زباله های سمی و اغلب غیرقانونی است. هلند به عنوان یک کشور دلتا، در برابر آلودگی ناشی از منابع آبی خارج از مرزهای ملی کشور، یعنی رودخانه های راین، میوس و شیدت نیز بسیار آسیب پذیر است. نه تنها مقامات ملی بلکه مقامات بین المللی نیز در توسعه اقداماتی برای پیشگیری و مبارزه با آلودگی آب و بازگرداندن تا حد امکان تعادل طبیعی یا کیفیت "معقول" آب فعال هستند. برنامه های کاهش آلودگی مبتنی بر نظریه های زیست محیطی است. با پذیرش آب‌ها به عنوان اکوسیستم‌های آبی، مقامات مربوطه تلاش می‌کنند تا پیشرفت‌ها در سیستم‌ها را برای رسیدن یا حفظ ساختار اکوسیستم مورد نظر تحت تأثیر قرار دهند و هدایت کنند. Suter II (1981) تعدادی از دلایل را ذکر کرد که چرا تلاش ها برای استفاده از نظریه های اکوسیستم برای ارزیابی تأثیرات بر محیط زیست تا به امروز ناامید کننده بوده است. واضح است که یکی از دلایل شکست عدم آگاهی مناسب است.

The Netherlands, like the other industrialized countries in the northern hemisphere, is faced with increas­ ing environmental pro blems. Being a country rich in water - at least in terms of surface area - and low-lying, problems related to water are as old as the nation itself. The problems in regard to water quality are becoming more acute and complicated due to the progressive rise in air and ground pollution. Glaring examples are the acid rains and contamination of ground-water resources by toxic, and often illegal, waste dumps. Being a delta country, the Netherlands is also very vulnerable to pollution from the·water sources outside the country's national boundaries, i.e. the rivers Rhine, Meuse and ScheIdt. Not only the national but also the international authorities are active in developing measures to both prevent and combat water pollution, and to restore as far as possible the natural balance or a 'reasonable' water quality. The pollution abatement programmes are based on ecological theories; accepting waterbodies as aquatic ecosystems, the authorities concerned try to influence and lead the progresses in the systems to reach or maintain the desired ecosystem structure. Suter II (1981) mentioned a number of reasons why the attempts to use ecosystem theories to assess the impacts on the environment have been disappointing to date. It is clear that one of the reasons for the failure is lack of proper knowledge.