Strukturgelenkte Grenzflächenvorgänge in der unbelebten und belebten Natur

در زمانی که زیست‌شناسی مولکولی بر روی زمین جامد بیوشیمی توسعه‌یافته وجود نداشت، نویسنده در یک کنگره بین‌المللی پزشکی در مونستر در سال 1949، به طور مستقل و همزمان مانند R. Jäger، در «جلو» فرض کرد. پزشکی "در "سرزمین هیچ انسانی"، همانطور که مطبوعات در آن زمان نوشتند، یک تئوری مولکولی-سینتیکی با پایه فیزیکی و شیمیایی در مورد علت شناسی سیلیکوزیس بود. امروزه ما این شاخه از تحقیقات را "بیوکریستالوگرافی" می نامیم. بر اساس مطالعات تاریخی، اندکی پس از آن مشخص شد که مدتی قبل، هاروویتز بیوشیمی‌دان ایده‌ای در مورد تکثیر غیرقابل درک پروتئین‌ها ایجاد کرده بود که به شدت بر نظریه مولکولی-سینتیکی رشد بلور تکیه داشت و او آن را نظریه ماتریس تشابه هر دو ایده آنقدر قابل توجه بود که نویسنده ایده های خود را به "نظریه ماتریس" سیلیکوزیس گسترش داد. مدت هاست که موضوع بحث های داغ بوده است. امروز آنها را می توان امن در نظر گرفت. پیشرفت‌های بیشتر در دانش، تشابه‌های بیشتر و بیشتری را در فرآیندهای واسط متعدد در زمینه‌های مختلف علمی ایجاد کرد، که ثابت شد که قابل پذیرش یک تفسیر واحد بر اساس اصل نظریه ماتریس است. بنابراین از دیرباز میل به ارائه این موارد در چارچوب از نقطه نظر بالاتر وجود داشته است. این جنبه مورفولوژیکی باید در مقدمه با جزئیات بیشتری تعریف و مشخص شود. به ویژه، این سوء ظن که بخش پر انرژی مشکل از جایگاهی که سزاوار آن بود محروم می شود، از همان ابتدا برطرف شد.

Zu einer Zeit, als es noch keine Molekularbiologie auf dem festen Boden einer ent­ wickelten Biochemie gab, postulierte der Verfasser auf einem internationalen medi­ zinischen Kongreß in Münster 1949, unabhängig und gleichzeitig wie auch R. Jäger, im "Vorfeld der Medizin", im "Niemandsland", wie damals die Presse schrieb, eine physikalisch-chemisch fundierte molekularkinetische Theorie über die Ätiologie der Silikose. Heute nennen wir diesen Forschungszweig "Biokristallographie". Auf Grund historischer Studien wurde bald danach ermittelt, daß etliches früher der Biochemi­ ker Haurowitz eine Vorstellung über die unverständliche Reduplikation von Protei­ nen entwickelt hatte, die sich stark an die molekularkinetische Theorie des Kristall­ wachstums anlehnte und die er als Matrizentheorie bezeichnete. Die Analogie beider Vorstellungen war so frappant, daß der Verfasser seine Vorstellungen erweiterte zu einer "Matrizentheorie" der Silikose. Sie war lange Gegenstand heftiger Kontrover­ sen. Heute darf man sie als gesichert ansehen. Die weiteren Fortschritte in den Erkenntnissen erbrachten immer mehr Analogien in zahlreichen Grenzflächenvorgängen verschiedenster Wissenschaftsgebiete, die sich auf Grund des Prinzips der Matrizentheorie einer einheitlichen Interpretation als zu­ gänglich erwiesen. So bestand schon lange der Wunsch, diese Dinge im Zusammen­ hang von einer höheren Warte aus einmal zur Darstellung zu bringen. Dieser morpho­ logische Aspekt wird in der Einleitung noch etwas näher zu definieren und zu kenn­ zeichnen sein. Insbesondere sei von vornherein das Mißtrauen, es werde der energe­ tischen Seite der Probleme der ihr gebührende Rang genommen, beseitigt.