Stress Ecology: Environmental Stress as Ecological Driving Force and Key Player in Evolution

همه استرس ها استرس زا نیستند. در عوض، به نظر می رسد که استرس در محیط، زیر آستانه جهش، برای بسیاری از مظاهر ظریف ساختارهای جمعیتی و تنوع زیستی ضروری است و نقش اساسی در تکامل زندگی ایفا کرده است. نویسنده و گروهش که با رفتار حیوانات آزمایشگاهی که با درک کنونی ما از استرس در تضاد بود، شیفته اثرات مفید استرس بر حیوانات و گیاهان شدند. حیوانات به ظاهر "دیوانه" نشان دادند که چندین پارادایم استرس منسوخ شده اند و باید مورد بازنگری قرار گیرند.

این کتاب پاسخ های استرس کلی میکروارگانیسم ها، گیاهان و حیوانات را به غیر زنده و زنده توصیف می کند. ، به عوامل استرس زای طبیعی و انسانی. این پاسخ های استرس شامل فعال شدن اکسیژن، سیستم تبدیل زیستی، پروتئین های استرس و پروتئین های متصل شونده به فلز است. پتانسیل پاسخ استرس در رونویسی ژن ها نهفته است، در حالی که پاسخ واقعی توسط پروتئین ها و متابولیت ها آشکار می شود. با این حال، همه پاسخ های استرس در ژن ها نیستند: میکرو RNA ها و اپی ژنتیک نقش اصلی را ایفا می کنند. عوامل استرس زای متعدد، مانند واقع گرایی محیطی، همیشه به صورت افزایشی عمل نمی کنند. آنها حتی ممکن است یکدیگر را کاهش دهند. علاوه بر این، یک عامل استرس زا اغلب موضوع را برای مورد بعدی آماده می کند و ممکن است باعث افزایش طول عمر و افزایش تعداد فرزندان شود، بنابراین باعث تغییر در ساختارهای جمعیتی می شود.

این کتاب اولین تحلیل جامع از این موضوع را ارائه می دهد. اثرات اکولوژیکی و تکاملی استرس.

Not all stress is stressful; instead, it appears that stress in the environment, below the mutation threshold, is essential for many subtle manifestations of population structures and biodiversity, and has played a substantial role in the evolution of life. Intrigued by the behavior of laboratory animals that contradicted our current understanding of stress, the author and his group studied the beneficial effects of stress on animals and plants. The seemingly “crazy” animals demonstrated that several stress paradigms are outdated and have to be reconsidered.

The book describes the general stress responses in microorganisms, plants, and animals to abiotic and biotic, to natural and anthropogenic stressors. These stress responses include the activation of oxygen, the biotransformation system, the stress proteins, and the metal-binding proteins. The potential of stress response lies in the transcription of genes, whereas the actual response is manifested by proteins and metabolites. Yet, not all stress responses are in the genes: micro-RNAs and epigenetics play central roles. Multiple stressors, such as environmental realism, do not always act additively; they may even diminish one another. Furthermore, one stressor often prepares the subject for the next one to come and may produce extended lifespans and increased offspring numbers, thus causing shifts in population structures.

This book provides the first comprehensive analysis of the ecological and evolutionary effects of stress.