Stories and the Brain: The Neuroscience of Narrative

این کتاب توضیح می‌دهد که مغز چگونه با دنیای اجتماعی تعامل می‌کند—و چرا داستان‌ها اهمیت دارند.

چگونه مغز ما را قادر می‌سازد که داستان بگوییم و دنبال کنیم؟ و داستان ها چگونه بر ذهن ما تأثیر می گذارند؟ در داستان‌ها و مغز، پل بی آرمسترانگ فرآیندهای شناختی درگیر در ساخت و تبادل داستان‌ها را تحلیل می‌کند و نقش آنها را در زیست‌شناسی عصبی عملکرد ذهنی بررسی می‌کند.

آرمسترانگ استدلال می‌کند که شیوه‌هایی که در آن داستان‌ها رویدادها را در زمان ترتیب می‌دهند، اعمال را تقلید می‌کنند، و تجربیات ما را به زندگی دیگران مرتبط می‌کنند، با فرآیندهای قشری پیوند زمانی، مدار بین کنش و ادراک، و آینه‌سازی مرتبط است. عملیات زیربنایی بین الاذهانی تجسم یافته. او نشان می‌دهد که چگونه یافته‌های علوم اعصاب اخیر در مورد نحوه عملکرد مغز - اینکه چگونه سنتزهای عصبی را بدون کنترل‌کننده مرکزی جمع می‌کند - فرآیندهای شناختی شامل زمان، عمل و روابط خود-دیگر را روشن می‌کند که در روایت نقش اساسی دارند. این مطالعه جدید در کتاب قبلی‌اش، ادبیات چگونه با مغز بازی می‌کند؟ آرمسترانگ توضیح می‌دهد که چگونه روایت‌ها به مغز کمک می‌کنند تا درگیری بی‌پایان بین نیازش به الگو، سنتز و ثبات و نیازش به انعطاف‌پذیری، سازگاری، و گشودگی در برابر تغییر را بررسی کند. عصب شناسی این تعاملات بخشی از دلیلی است که داستان ها به زندگی ما شکل می دهند، حتی همانطور که زندگی ما داستان ها را به وجود می آورد.

بررسی این سوال قدیمی که توانایی ما در گفتن داستان چه چیزی را در مورد زبان و داستان نشان می دهد. در ذهن، این پروژه واقعاً بین رشته‌ای باید مورد توجه انسان‌گرایان و دانشمندان علوم شناختی باشد.

This book explains how the brain interacts with the social world―and why stories matter.

How do our brains enable us to tell and follow stories? And how do stories affect our minds? In Stories and the Brain, Paul B. Armstrong analyzes the cognitive processes involved in constructing and exchanging stories, exploring their role in the neurobiology of mental functioning.

Armstrong argues that the ways in which stories order events in time, imitate actions, and relate our experiences to others' lives are correlated to cortical processes of temporal binding, the circuit between action and perception, and the mirroring operations underlying embodied intersubjectivity. He reveals how recent neuroscientific findings about how the brain works―how it assembles neuronal syntheses without a central controller―illuminate cognitive processes involving time, action, and self-other relations that are central to narrative.

An extension of his previous book, How Literature Plays with the Brain, this new study applies Armstrong's analysis of the cognitive value of aesthetic harmony and dissonance to narrative. Armstrong explains how narratives help the brain negotiate the neverending conflict between its need for pattern, synthesis, and constancy and its need for flexibility, adaptability, and openness to change. The neuroscience of these interactions is part of the reason stories give shape to our lives even as our lives give rise to stories.

Taking up the age-old question of what our ability to tell stories reveals about language and the mind, this truly interdisciplinary project should be of interest to humanists and cognitive scientists alike.