دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Stjernekiggeren
دانلود کتاب ستارگان
مشخصات کتاب
Stjernekiggeren
ویرایش: 1. e-bogsudgave
نویسندگان: Mortensen. Klaus P
سری: Gyldendals e-bøger
ISBN (شابک) : 9788702102116, 8702102110
ناشر: Gyldendal,
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 0
زبان: Danish
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 466 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 31,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب ستارگان: زندگینامه
در صورت تبدیل فایل کتاب Stjernekiggeren به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ستارگان نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب ستارگان
در این کتاب، یوهان لودویگ هایبرگ است که زیر ذره بین قرار گرفته است. او در سال‌های 1791 تا 1860 زندگی می‌کرد و همانطور که عنوان فرعی می‌گوید، ستاره‌نگار یک زندگینامه است: از اطلاعات و اسناد زندگینامه استفاده می‌کند، اما شکلی غیرمتعارف از زندگینامه است، زیرا مهم‌ترین مطالب کتاب شعر خود هایبرگ است. هایبرگ خود ادعا می‌کرد که وقتی شاعری آثارش را جمع‌آوری و منتشر می‌کرد، «زندگینامه واقعی» خود را می‌نوشت، و این کتاب به این ترتیب هایبرگ را به قول او می‌پذیرد. این جهت گیری نسبت به آثار شاعر به عنوان گفته های غیرمستقیم، شخصی (اما نه خصوصی) ارائه زندگی نامه ای متفاوت و داستان زندگی متفاوت (تراژیک) از زندگی شناخته شده و شناخته شده را ممکن می سازد. بنابراین، نور جدید و شگفت‌انگیزی بر آنچه هایبرگ نوشته است می‌افکند. در حالی که زمان حال او را عمدتاً به خاطر الورهو و وودویل ها یا - مانند آخرین تحقیقات - به خاطر نوشته های فلسفی اش می شناسد، درخشنده سرنوشت اروتیک او را برجسته می کند و نشان می دهد که چگونه فرقه زن جوان ناب، روان، با شعر شاعرانه مرتبط است. بیان . و در این رابطه، کتاب به آثار و جنبه‌های تألیفی که تاکنون مورد بررسی قرار نگرفته است، می‌پردازد. فصل اول به تشریح ویژگی های اساسی داستان زندگی هایبرگ و شکل دادن به وجود اروتیک او می پردازد و بنابراین نقشه ای از چشم انداز روانشناختی را به خواننده ارائه می دهد که در آن سه فصل بعدی در حال حرکت است. تقریباً 25 سال زندگی مشترک: عدم اطمینان عمیق او در مورد عشق او و پاسخ دوستانه اما از راه دور، که همسر ناامن را در یک دایره باطل شک و ناامیدی قرار می دهد. سپس این فصل به سمت پیش نیازهای تضاد عشقی در گذشته به عقب حرکت می کند. از یک سو، تربیت او به عنوان یک کودک مطلقه با مادری عاشق، توماسین گیلمبورگ، و بعداً عشقی که هایبرگ جوان به ایدا برون، اولین روان زندگی‌اش، هرگز بازخرید نشد. از سوی دیگر، تربیت یوهان لوئیز در پایین جامعه و زندگی اولیه او. و سپس درهم تنیدگی دو داستان را دنبال می کند: شیفتگی او به کودک دختر بسیار خردسال، این روان، که سرانجام توانست او را اسیر کند و مطابق با ایده آل هایش شکل دهد. سه فصل بعدی از نظر زمانی در تألیف به جلو حرکت می کنند. فصل دوم به پرستش عاشقانه و ازدحام آمیز نویسنده اولیه از روان همیشه گریزان - شخصیت اسطوره ای کلیدی در سال های اولیه شاعر - می پردازد که از دست دادن عشق را سرچشمه شعر او می کند، اما او را به لبه پرتگاه می رساند. خودکشی کردن. فصل سوم به دنبال رویارویی هایبرگ با پرورش درد در شعر جوانان است. ملاقات با هگل در سال 1824 باعث می شود که او خود و احساساتش را تحت مدیریت قرار دهد و ملاقات با یوهان لوئیز این باور را به او القا می کند که در نهایت ممکن است با روان همیشه گریزان متحد شود. کاری که او هم انجام می دهد. اما این فصل همچنین به این موضوع اشاره می‌کند که چگونه، پس از اتحاد آنها، او به تدریج بیشتر و بیشتر دور می‌شود، مشغول تفسیر احساسات خود می‌شود، و در پایان - از آنجایی که یوهان لوئیز دیگر پاک نیست - باید متوجه شود که در نهایت نمی‌توان روان را تسخیر کرد. فصل چهارم توضیح می‌دهد که چگونه این درک اشتباه به فاصله‌ای فزاینده از رویاهای عشقی جوانی و مردانگی تبدیل می‌شود - فاصله‌ای که در مشغله شدید او با ستاره‌شناسی و رصد ستارگان تجسم می‌یابد و او را به فرمول‌بندی سوق می‌دهد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
I denne bog er det Johan Ludvig Heiberg, der sættes under lup. Han levede 1791-1860, og som undertitlen siger, er Stjernekiggeren en biografi: den benytter biografiske oplysninger og dokumenter, men der er tale om en utraditionel form for biografi, for bogens vigtigste materiale er Heibergs egen digtning. Heiberg hævdede selv, at når en digter samlede og udgav sine værker, så skrev han sin \'sande Biographie\', og bogen tager således Heiberg på ordet. Denne orientering mod digterværkerne som indirekte, personlige (men ikke private) udsagn gør det muligt at fremdrage en anderledes biografi og en anden (tragisk) livshistorie end den velkendte og anerkendte. Den kaster således nyt og overraskende lys over det, Heiberg skrev. Hvor nutiden primært kender ham for enten Elverhøj og vaudevillerne eller – som i den nyeste forskning - for hans filosofiske forfatterskab, så fremdrager stjernekasteren hans erotiske skæbne og viser, hvor intimt dyrkelsen af den purunge og unge kvinde, Psyke, er forbundet med den digteriske udfoldelse. Og i den forbindelse sætter bogen lys på hidtil underbelyste værker og sider af forfatterskabet. Første kapitel opridser grundtrækkene i Heibergs livshistorie og formningen af hans erotiske væsen og giver således læseren et kort over det psykologiske landskab, som de følgende tre kapitler bevæger sig rundt i. Kapitlet tager afsæt i den gamle Heiberg, som man møder ham i den brevveksling, der udspandt sig i 1854 og 1855 mellem ham og Johanne Luise efter næsten 25 års samliv: hendes dybe usikkerhed på hans kærlighed og hans venlige, men også distante svar, som hensætter den usikre hustru i en ond cirkel af tvivl og fortvivlelse. Derpå bevæger kapitlet sig baglæns mod kærlighedskonfliktens forudsætninger i fortiden. På den ene side hans opvækst som skilsmissebarn hos en kærlighedskrævende moder, Thomasine Gyllembourg, og senere den unge Heibergs aldrig forløste kærlighed til Ida Brun, hans liv første Psyke. På den anden side Johanne Luises opvækst på samfundets bund og hendes tidlige karriere. Og den følger derpå de to historiers sammenfletning: hans betagelse af det purunge pigebarn, denne Psyke, som det langt om længe lykkedes ham at indfange og forme efter sine idealer. De tre følgende kapitler bevæger sig kronologisk fremad i forfatterskabet. Andet kapitel behandler det tidlige forfatterskabs romantiske, sværmeriske dyrkelse af den evigt undvigende Psyke – den mytiske nøgleskikkelse i de tidlige digterår – som gør kærlighedstabet til kilde for hans digtning, men som også bringer ham på selvmordets rand. Tredje kapitel følger Heibergs opgør med ungdomsdigtningens livsfarlige dyrkelse af smerten. Mødet med Hegel i 1824 får ham til at sætte sig selv og sine følelser under administration, og mødet med Johanne Luise indgiver ham en tro på muligheden af trods alt at blive forenet med den evigt undvigende Psyke. Hvad han da også gør. Men kapitlet følger også, hvordan han efter deres forening gradvis bliver mere og mere distant, optaget af at fortolke sine egne følelser, og til sidst – da Johanne Luise ikke længere er purung – må indse, at Psyke alligevel ikke lader sig indfange. Kapitel fire beskriver, hvordan denne erkendelse af at have taget fejl omsætter sig i en stadigt større afstand til ungdommens og manddommens kærlighedsdrømme – en distance, som er legemliggjort i hans intense beskæftigelse med astronomi og stjernekiggeri, og som får ham til at formulere
