دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Kathleen Woodward
سری:
ISBN (شابک) : 0822343541, 9780822343547
ناشر: Duke University Press
سال نشر: 2009
تعداد صفحات: 316
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Statistical Panic: Cultural Politics and Poetics of the Emotions به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب وحشت آماری: سیاست فرهنگی و شاعرانگی احساسات نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در این کتاب متحرک و متفکر، کاتلین وودوارد سیاست و شاعرانگی
احساسات را با تمرکز بر فرهنگ آمریکایی از دهه 1960 بررسی می کند.
او استدلال میکند که ما از نظر جنسیت، نژاد، و سن توسط
فیلمنامههای فرهنگمان برای رفتار «احساسی» محدود شدهایم و اینکه
تسریع فقیر شدن درونیات نشانهای از فرهنگ اشباع فزاینده رسانهای
ماست. او همچنین نشان میدهد که چگونه میتوانیم با داستانهایی
که تجربیات ما را بیان میکنند، توانمند شویم، و ارزش احساسات ما
را بهعنوان شکلی حیاتی از هوش آشکار میکند. وودوارد با اشاره
محتاطانه به تجربهی خود، نفوذ متقابل ساختارهای اجتماعی و ذهنیت
را بررسی میکند، با توجه به اینکه احساسات روانشناختی چگونه
هستند. پدیدههای اجتماعی، با خشم فمینیستی، شرم نژادی، افسردگی
سالمندی، و همدردی با سایبورگهای غیرانسانی (از جمله روباتها)
به عنوان موارد کلیدی در این زمینه. او بحث میکند که چگونه
ساختارهای نهادی و گفتمانی نوظهور تأثیرات «جدید» ایجاد میکنند
که به نوبه خود میتوانند به ما در درک دنیای در حال تغییر خود
کمک کنند، اگر به آنها توجه کنیم - «هراس آماری» تولید شده توسط
جامعه در معرض خطر، با نشانههای عددی آن از بیماری و مرگ و میر.
خشم ناشی از بوروکراسی های غیرقابل نفوذ و متورم؛ شرم وحشیانه ای
که توسط کسانی که در آتش متقابل رسانه ها گرفتار شده اند تجربه
کردند. و شفقت محافظه کارانه ای که اصلاً یک احساس نیست، فقط یک
شعار سیاسی توخالی است.
مدار وحشت آماری گسترده است و به نظریه فمینیستی،
پدیدارشناسی انتقادی و نظریه های اخیر در مورد احساسات اما در دل
آن داستان ها وجود دارد. وودوارد به عنوان پادزهر درامهای پوچ
فرهنگ رسانهای، با احساسات ساختگی و احساسات پراکندهاش، به
روایت زندگینامهای روی میآورد. داستانهای بیماری - نوشته جوآن
دیدیون، ایوان راینر، پل مونت و آلیس وکسلر، در میان دیگران -
توجه ویژهای را به خود جلب میکنند، با احساسات پایان ناپذیر غم
و اندوه که کتاب را به عنوان یک کل قاب میکند.
In this moving and thoughtful book, Kathleen Woodward explores
the politics and poetics of the emotions, focusing on American
culture since the 1960s. She argues that we are constrained in
terms of gender, race, and age by our culture’s scripts for
“emotional” behavior and that the accelerating impoverishment
of interiority is a symptom of our increasingly media-saturated
culture. She also shows how we can be empowered by stories that
express our experience, revealing the value of our emotions as
a crucial form of intelligence.Referring discreetly to her own
experience, Woodward examines the interpenetration of social
structures and subjectivity, considering how psychological
emotions are social phenomena, with feminist anger, racial
shame, old-age depression, and sympathy for non-human cyborgs
(including robots) as key cases in point. She discusses how
emerging institutional and discursive structures engender “new”
affects that in turn can help us understand our changing world
if we are attentive to them—the “statistical panic” produced by
the risk society, with its numerical portents of disease and
mortality; the rage prompted by impenetrable and bloated
bureaucracies; the brutal shame experienced by those caught in
the crossfire of the media; and the conservative compassion
that is not an emotion at all, only an empty political
slogan.
The orbit of Statistical Panic is wide, drawing in
feminist theory, critical phenomenology, and recent theories of
the emotions. But at its heart are stories. As an antidote to
the vacuous dramas of media culture, with its mock emotions and
scattershot sensations, Woodward turns to the autobiographical
narrative. Stories of illness—by Joan Didion, Yvonne Rainer,
Paul Monette, and Alice Wexler, among others—receive special
attention, with the inexhaustible emotion of grief framing the
book as a whole.