Starting a Sentence in Dutch. A corpus study of subject - and object-fronting

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Bouma G.J.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 309 
زبان: Dutch-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 46,000

Optima Grafische Communicatie, 2008. - 309 p. چه چیزی باعث می شود که یک گوینده هلندی در مقابل یک مؤلفه خاص قرار گیرد؟ در این پایان نامه، این سوال به صورت تجربی و نظری برای موضوعات، اشیاء مستقیم و اشیاء غیرمستقیم بررسی شده است. تابع دستوری، نوع NP، و پیچیدگی دستوری به طور مستقل بر شانس یک مؤلفه تأثیر می گذارد. گویندگان اغلب موضوعات، NP های معین و ضمایر اثباتی را جلو می برند، اما نه مفعول، NP های نامعین یا ضمایر شخصی. ترجیح قرار دادن مطالب پیچیده به درستی باعث می‌شود که اجزای طولانی‌تر کمتر جلوه شوند. برای شنونده، تغییر ترتیب کلمات به این معنی است که ترتیب اجزاء تفسیر آنها را ثابت نمی‌کند. زمانی که اطلاعات کافی برای راهنمایی شنوندگان به تفسیر صحیح وجود ندارد، چندین زبان تنوع ترتیب کلمات را محدود می کنند. در پایان نامه، استدلال می شود که این محدودیت نشان می دهد که درک کامل تنوع ترتیب کلمات باید شامل دیدگاه های گوینده و
شنونده باشد. مطالعه پیکره دوم نشان می‌دهد که این محدودیت به‌عنوان یک روند در جلوه‌نویسی هلندی وجود دارد: گویندگان از ترتیب کلمه اولیه مفعول کمتر استفاده می‌کنند زمانی که شنوندگان بیشتر احتمال دارد یک جمله را اشتباه تفسیر کنند، زیرا موضوع و مفعول دارای قطعیت غیر معمول یا ویژگی‌های جانداری هستند.

Optima Grafische Communicatie, 2008. - 309 p. What causes a speaker of Dutch to front a particular constituent? In this dissertation, this question is investigated empirically and theoretically for subjects, direct objects and indirect objects. Motivated by existing results on word order, a corpus study of spoken Dutch reveals that grammatical function, NP type, and grammatical complexity independently influence the chance a constituent is fronted. Speakers frequently front subjects, definite NPs and demonstrative pronouns, but not objects, indefinite NPs or personal pronouns. A preference to place complex material rightmost causes longer constituents to be fronted less. For a hearer, word order variation means that the order of constituents does not fix their interpretation. Several languages constrain word order variation when there is not enough information to guide hearers to the correct interpretation. In the dissertation, it is argued that this constraint shows that a complete understanding of word order variation must comprise speaker and
hearer perspectives. A second corpus study suggests that the constraint is present as a trend in Dutch fronting: Speakers use the object-initial word order less often when hearers are more likely to misinterpret a sentence because subject and object have atypical definiteness or animacy properties.