Staging Loss: Performance as Commemoration

این کتاب یک حوزه نوظهور از عملکرد تئاتر قرن بیست و یکم را که به لحاظ موضوعی، روش‌شناختی، یا به طور رسمی با اقدامات بزرگداشت و یادبود مرتبط است، مکان‌یابی می‌کند و به طور انتقادی نظریه‌پردازی می‌کند. این کتاب با مفاهیم یادبود، جشن، موقتی و یادآوری در قلب خود و به عنوان موضوعی به موقع برای بحث، این سوال را مطرح می‌کند که چگونه تئاتر و اجرا با اعمال یا آیین‌های یادبود در تئاتر و اجرای نمایش معاصر تلاقی می‌کنند. اجرای (دوباره) تاریخ، بزرگداشت را نوعی یا اجرای آیین، اجرا را به عنوان یادبود، اجرا را مداحی و مداحی را اجرا می داند. این سؤال می‌پرسد که کجای اعمال شخصی خاطره با اعمال یادگاری عمومی یا سیاسی ادغام می‌شود، مرز بین یادبود و اجرا کجا می‌تواند باشد، و چگونه ممکن است محو، شکسته یا زیر سؤال برود. به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه می‌توانیم گذشته را در زمان حال بازسازی کنیم، تا نه تنها نحوه بزرگداشت اجرا، بلکه نحوه عملکرد بزرگداشت را در نظر بگیریم.

This book locates and critically theorises an emerging field of twenty-first century theatre practice concerned, either thematically, methodologically, or formally, with acts of commemoration and the commemorative. With notions of memorial, celebration, temporality and remembrance at its heart, and as a timely topic for debate, this book asks how theatre and performance intersects with commemorative acts or rituals in contemporary theatre and performance practice. It considers the (re)performance of history, commemoration as a form of, or performance of, ritual, performance as memorial, performance as eulogy and eulogy as performance. It asks where personal acts of remembrance merge with public or political acts of remembrance, where the boundary between the commemorative and the performative might lie, and how it might be blurred, broken or questioned. It explores how we might remake the past in the present, to consider not just how performance commemorates but how commemoration performs.