Stabilization Clauses in International Investment Law: A Sustainable Development Approach

این کتاب تنش بین تعهد دولت میزبان برای ایجاد ثبات نظارتی برای سرمایه‌گذاران خارجی - که ابزاری برای جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و ایجاد رشد اقتصادی است - تحلیل می‌کند. و تعهدات غیراقتصادی در حال تحول آن نسبت به شهروندانش در رابطه با حفاظت از محیط زیست و رفاه اجتماعی. تز اصلی این است که «بند تثبیت/تضاد قدرت نظارتی»، همانطور که در بسیاری از موارد به نظر می رسد، با محتوا و منطق توسعه پایدار در تضاد است، مفهومی که به طور فزاینده ای در حقوق ملی و بین المللی رایج است و هدف آن یکپارچگی و تعادل است. توسعه اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی است. برای تطبیق این تناقض در سطوح تصمیم‌گیری و حل و فصل اختلافات، این کتاب از یک «رویکرد توسعه پایدار سازنده» استفاده می‌کند که مبتنی بر الزامات یکپارچه‌سازی و آشتی مفهوم توسعه پایدار و همچنین بر کاربرد اصول قانون است. مانند عدم تبعیض، هدف عمومی، روند قانونی، تناسب، و به طور کلی، حکمرانی خوب و حاکمیت قانون. متعاقباً مفاد تثبیت را از نظر طراحی (قبلی) و تفسیر (قبلی) آنها دوباره مفهوم‌سازی می‌کند، که ثبات را به نفع سرمایه‌گذاران خارجی می‌آورد، در حالی که اثرات منفی آن‌ها بر قدرت دولت میزبان برای تنظیم مقررات را نیز کاهش می‌دهد. p>

This book analyzes the tension between the host state’s commitment to provide regulatory stability for foreign investors – which is a tool for attracting FDI and generating economic growth – and its evolving non-economic commitments towards its citizens with regard to environmental protection and social welfare. The main thesis is that the ‘stabilization clause/regulatory power antinomy,’ as it appears in many cases, contradicts the content and rationale of sustainable development, a concept that is increasingly prevalent in national and international law and which aims at the integration and balancing of economic, environmental, and social development. To reconcile this antinomy at the decision-making and dispute settlement levels, the book employs a ‘constructive sustainable development approach,’ which is based on the integration and reconciliation imperatives of the concept of sustainable development as well as on the application of principles of law such as non-discrimination, public purpose, due process, proportionality, and more generally, good governance and rule of law. It subsequently re-conceptualizes stabilization clauses in terms of their design (ex-ante) and interpretation (ex-post), yielding stability to the benefit of foreign investors, while also mitigating their negative effects on the host state’s power to regulate.