Stability and Change: Innovation in an Educational Context

نزدیک به یک قرن پیش، امیل دورکیم جامعه شناسی آموزش را بر این فرض فرهنگی و ساختاری فرانسوی بنیان نهاد که وظیفه مربیان انتقال فرهنگ از نسلی به نسل دیگر است. وضوح دید او به کمک دوران، مکان و بازیگران در محیط یادگیری بود. دوران او دورانی بود که شبکه نسبتاً یکپارچه فرهنگ غرب، اگرچه پاره و کشدار بود، اما هنوز دست نخورده بود. این مکان، فرانسه پس از ناپلئون، به طور عمودی طبقه بندی شده بود و ساختار دقیقی داشت. و معلمان دلیلی داشتند که فکر کنند آنها عاملان قدرت هستند، در حالی که بیشتر دانش آموزان، حداقل در ساعات مدرسه، طوری رفتار می کردند که گویی هدف آن مقام هستند. پس در زیربنای مفهوم جامعه‌شناسی آموزش، هاله‌ای قابل مشاهده و فراگیر از یک نظام و نظمی بود که از نظر فرهنگی تجویز شده بود. محققان آموزش و پرورش آمریکا قبل و بعد از دورکیم مشتاق چنین سیستم هایی بودند. هر مدل اروپایی و انگلیسی به شیوه ای کم و بیش جذاب تقلید شده است، از مدرسه لاتین بوستون در دهه 1700 تا برنامه های آموزش آزاد در دهه 1960. با این حال، در ربع قرن اخیر تحقیقات، متوجه ما شده است که هر چقدر هم که مربیان آمریکایی تلاش کنند، سیستمی نمی سازند.

Nearly a century ago, Emile Durkheim founded the sociology of educa­ tion on the French cultural and structural premise that the function of educators is to transmit culture from one generation to the next. The clarity of his vision was aided by the era, the place, and the actors in the learning environment. His was an era when the relatively seamless web of western culture, although ripping and straining, was still intact. The place, post-Napoleonic France, was vertically stratified and elaborately structured. And the teachers had reason to think they were agents of authority, whereas most students, during school hours at least, behaved as if they were the objects of that authority. Underlying the very notion of a sociology of education, then, was a visible and pervasive aura of a system and order that was culturally prescribed. Scholars of American education have yearned for such systems before and since Durkheim. Every European and English model has been emulated in a more or less winsome manner, from the Boston Latin School of the 1700s to the Open Education programs of the 1960s. In the last quarter century of research, it has begun to dawn on us, however, that no matter how hard American educators try, they do not build a system.