Sri Lanka, Human Rights and the United Nations: A Scrutiny into the International Human Rights Engagement with a Third World State

این کتاب تعامل بین ماشین‌آلات حقوق بشر سازمان ملل و دولت‌های مربوطه را از زمان پیوستن سریلانکا (سیلان آن زمان) به سازمان ملل بررسی می‌کند.
سری‌لانکا سابقه طولانی و غنی در تعامل با اسناد بین‌المللی حقوق بشر دارد. . با این حال، علیرغم عضویت فعال این کشور در سازمان ملل، محاکمه ها و مصائب پس از استعمار نشان از تأثیر محدودی است که سازمان بین المللی بر این کشور در جنوب جهانی اعمال کرده است.
ارزیابی تأثیر این تعامل بین المللی بر این کشور زیرساخت ها و وضعیت حقوق بشر، این کتاب به تشریح توسعه استعماری و پسااستعماری سریلانکا می پردازد. سپس توسعه زیرساخت های داخلی حقوق بشر در کشور را مورد توجه قرار می دهد. همچنین تعامل سریلانکا با نهادهای حقوق بشر مبتنی بر معاهده و منشور سازمان ملل را بررسی و تجزیه و تحلیل می کند، قبل از ارائه نتیجه گیری در مورد تأثیر تعامل مذکور.
این کتاب رویکردی نوآورانه برای سنجش تأثیر مشارکت بین‌المللی حقوق بشر ارائه می‌کند، در حالی که الزامات استعماری و پسااستعماری را نیز در نظر می‌گیرد که تا حدی رفتار دولت را دیکته کرده‌اند. با انجام این کار، کتاب به دنبال ترکیب و تجزیه و تحلیل قوانین بین‌المللی حقوق بشر، نقد پسااستعماری، مطالعات پیرامون قدرت زیستی و رویکردهای انتقادی به حقوق بین‌الملل است. این منبع نه تنها برای محققان حقوق بین الملل، بلکه برای شاغلین و فعالانی که در این زمینه کار می کنند نیز مفید خواهد بود.

This book examines the engagement between the United Nations’ human rights machinery and the respective governments since Sri Lanka (then Ceylon) joined the United Nations.
Sri Lanka has a long and rich history of engagement with international human rights instruments. However, despite its active membership in the UN, the country’s post-colonial trials and tribulations are emblematic of the limited influence the international organisation has exerted on this country in the Global South.
Assessing the impact of this international engagement on the country’s human rights infrastructure and situation, the book outlines Sri Lanka’s colonial and post-colonial development. It then considers the development of a domestic human rights infrastructure in the country. It also examines and analyzes Sri Lanka’s engagement with the UN’s treaty-based and charter-based human rights bodies, before offering conclusions concerning the impact of said engagement.
The book offers an innovative approach to gauging the impact of international human rights engagement, while also taking into account the colonial and post-colonial imperatives that have partly dictated governmental behaviour. By doing so, the book seeks to combine and analyse international human rights law, post-colonial critique, studies on biopower, and critical approaches to international law. It will be a useful resource not only for scholars of international law, but also for practitioners and activists working in this area.