Spike Lee

از زمان انتشار کار درست را انجام دهید در سال 1989، اسپایک لی خود را به عنوان یک نماد سینمایی تثبیت کرد. فیلم‌های عمدتاً مستقل لی، مخاطبان محبوبی را جذب می‌کنند و در عین حال درگیر تفسیرهای سیاسی و اجتماعی قابل توجهی می‌شوند. او مسلماً موفق‌ترین فیلمساز آفریقایی-آمریکایی در تاریخ سینماست و موفقیت او راه را برای موفقیت بسیاری از آمریکایی‌های آفریقایی تبار دیگر در سینما هموار کرد.

در این اولین بررسی علمی تک‌نویسنده آثار اسپایک لی تاد مک‌گوان نشان می‌دهد که چگونه فیلم‌های لی، از او باید داشته باشد تا تابستان قلاب قرمز، به مسائل اجتماعی حیاتی مانند نژادپرستی، پارانویا، و استثمار اقتصادی به شیوه‌ای رسمی مبتکرانه می‌پردازند. مک گوان استدلال می کند که لی در فیلم هایش از افراط استفاده می کند تا در مسائل فلسفه، سیاست و هنر مداخله کند. مک گوان ادعا می کند که تماشای یک فیلم اسپایک لی غیرممکن است به همان صورتی که یک فیلم معمولی هالیوود را تماشا می کند. فیلم‌های لی با وادار کردن ناظران به لذت ناخودآگاه خود از خشونت، پارانویا، نژادپرستی، تبعیض جنسی، و ستم، تماشاگران را تشویق می‌کنند که متفاوت ببینند و با افراط و تفریط خود مقابله کنند. در این فرآیند، فیلم‌های او آنچه را که در میل، روابط بین فردی، کار و خود آفرینش هنری در خطر است، آشکار می‌کند.

Since the release of Do the Right Thing in 1989, Spike Lee has established himself as a cinematic icon. Lee's mostly independent films garner popular audiences while at the same time engaging in substantial political and social commentary. He is arguably the most accomplished African American filmmaker in cinematic history, and his breakthrough paved the way for the success of many other African Americans in film.

In this first single-author scholarly examination of Spike Lee's oeuvre, Todd McGowan shows how Lee's films, from She's Gotta Have It through Red Hook Summer, address crucial social issues such as racism, paranoia, and economic exploitation in a formally inventive manner. McGowan argues that Lee uses excess in his films to intervene in issues of philosophy, politics, and art. McGowan contends that it is impossible to watch a Spike Lee film in the way that one watches a typical Hollywood film. By forcing observers to recognize their unconscious enjoyment of violence, paranoia, racism, sexism, and oppression, Lee's films prod spectators to see differently and to confront their own excess. In the process, his films reveal what is at stake in desire, interpersonal relations, work, and artistic creation itself.