Spatial dialectics. Montage and spatially organised narrative in stories without human leads

دسته بندی: سینما
ویرایش:  
نویسندگان: Alifragkis S.,  Penz F.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 13 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 43,000

مقاله. - خلاقیت دیجیتال — 2006 — جلد. 17 — شماره 4 — صفحات 221-233. این مقاله مکانیسم هایی را برای ایجاد روایت معنادار و جذاب در فیلم های تعاملی که بر اساس شخصیت نیستند، تحلیل و فرموله می کند. رابطه دیالکتیکی بین فضای معماری و قوانین حاکم بر مونتاژ ساختار روایی را شکل می دهد. تحلیل فرمالیستی فیلم دزیگا ورتوف مردی با دوربین فیلمبرداری (اتحادیه شوروی، 1929) دو اصطلاح مهم را برجسته می‌کند که نقش محوری در فرمول‌بندی استدلال بلاغی تصویر متحرک دارند. مونتاژ Punctus-contra-punctum» («مونتاژ نقطه مقابل») تکنیکی را توصیف می‌کند که از تشابهات در فرم یا محتوا بین کلیپ‌های مجاور برای تولید دنباله‌های موضوعی معنادار استفاده می‌کند. در حالی که مناظر مصنوعی Lev Kuleshov - جغرافیاهای خیالی و خلاقانه ساخته شده از تصاویر متحرکی که فقط روی صفحه وجود دارند - راهی برای چیدمان فضایی رسانه ارائه می دهد. نمونه اولیه تولید، سمفونی شهر کمبریج (Alifragkis & Penz 2006)، که در آن این رویکردها به عنوان مجموعه قوانین مثال زده می شوند و توسط رایانه مدیریت می شوند، نشان می دهد که چگونه اینها روایت تعاملی جذاب ایجاد می کنند. این مقاله به تحلیل و فرمول‌بندی مکانیسم‌هایی برای خلق روایت معنادار و جذاب در فیلم‌های تعاملی غیرمبتنی بر شخصیت می‌پردازد، جایی که رابطه دیالکتیکی بین فضای معماری و قوانین حاکم بر مونتاژ ساختار روایی را شکل می‌دهد.

Article. — Digital Creativity. — 2006 — Vol. 17 — No. 4 — pp. 221–233. This article analyses and formulates mechanisms for creating meaningful and engaging narrativity in interactive movies not based on character, where the dialectic relationship between architectural space and the rules that govern montage shape the narrative structure. Formalist analysis of Dziga Vertov's film Man with the Moviecamera (USSR, 1929) highlights two significant terms which play a central role in the formulation of the rhetorical argument of the moving image. Punctus-contra-punctum mon- tage' ('counterpoint montage') describes a technique that exploits analogies in form or content between adjacent clips, to produce meaningful thematic sequences; while Lev Kuleshov's artificial landscapes'—the imaginary, creative geographies constructed of moving images that exist only on the screen—offer a way of arranging media spatially. A proof-of-concept, prototype production, Cambridge City Symphony (Alifragkis & Penz 2006), where these approaches are instantiated as rule-sets, and handled by the computer, illustrates how these produce engaging interactive narrativity.This article analyses and formulates mechanisms for creating meaningful and engaging narrativity in interactive movies not based on character, where the dialectic relationship
between architectural space and the rules that govern montage shape the narrative structure.