Spanish New Orleans: An Imperial City on the American Periphery, 1766-1803

جان یوجین رودریگز نیواورلئان اسپانیا اولین تحلیل دانشگاهی جامع از نحوه اداره اسپانیا بر بزرگترین شهر امپراتوری در امپراتوری آمریکای شمالی است. رودریگز پیشنهاد می‌کند که امپراتوری اسپانیا، حداقل در لبه شمالی، یک دهه قبل از سرنگونی حاکمان اسپانیایی بوربن خود در سال 1808، به استقلال اقتصادی و شاید سیاسی فرو می‌رفت. کار او مورخان قبلی را زیر سوال می‌برد، که استدلال می‌کردند که آمریکای لاتین اساساً یک کشور است. محافظه کار و شاکی تحت حاکمیت بوربون. در عوض، نیواورلئان اسپانیا نشان می دهد که در پایتخت لوئیزیانا، حاکمان اسپانیایی به آرامی کنترل سه جنبه درهم تنیده شهر را از دست می دادند: جمعیت شناسی، تجارت، و گفتمان سیاسی.

رودریگز نشان می دهد که چگونه جمعیت چند قومیتی و چند زبانه شهر نقشی اساسی در تشویق تجارت آزاد بین امپراتوری و به ویژه تجارت با ایالات متحده تا حد وابستگی اقتصادی ایفا کرده است. این وابستگی به نوبه خود فرمانداران بوربن در نیواورلئان را بر آن داشت تا در مورد گفتمان اقتصادی و سیاسی در شهری که پیوسته از هر جهت به ایالات متحده نزدیکتر می شد، مذاکره کنند. تا سال 1803 نیواورلئان به دور از اینکه یک شهر پیرامونی در یک مستعمره پیرامونی باشد، در حال تغییر شکل امپراتوری اسپانیا بود که فراتر از درک پادشاه اسپانیا بود. فصل‌های مربوط به بازرگانان بنیادی شهر، سوادآموزی و سیستم قضایی همگی به ویژگی منحصر به فرد این شهر امپراتوری در حاشیه آمریکا اشاره می‌کنند.

این مطالعه با استفاده از جمع آوری داده های عظیم در مورد جمعیت، قومیت و اقتصاد، مسیرهای روش شناختی جدیدی را برای مورخان آمریکای لاتین و تاریخ اولیه ایالات متحده مشخص می کند. رودریگز همچنین اسناد اسپانیایی زبان قرن هجدهم را که قبلاً نادیده گرفته شده بودند، از جمله طومارها، سوابق پستی و فهرست‌های نظامی تجزیه و تحلیل می‌کند و از ابزارهای کم استفاده مانند تجزیه و تحلیل امضا استفاده می‌کند. رودریگز از طریق استفاده از منابع اصلی و روش‌های نوآورانه، مقایسه‌های جدید و جذابی را بین نیواورلئان و دیگر شهرهای امپراتوری اسپانیایی معاصر و همچنین شهرهای ایالات متحده در حال گسترش انجام می‌دهد.

در نیواورلئان اسپانیا رودریگز فراتر از قرار دادن نیواورلئان در تاریخ امپراتوری اسپانیا است. با نگاهی گسترده تر، او آنچه را که نیواورلئان اسپانیا در مورد چالش ها و فرصت های پیش روی امپراتوری بوربن اسپانیا فاش می کند، در نظر می گیرد، و روشن می کند که چگونه یک امپراتوری جدید آمریکای شمالی می تواند به سرعت و به راحتی یک شهر اسپانیایی را جذب کند.

John Eugene Rodriguez’s Spanish New Orleans is the first comprehensive academic analysis of how Spain governed the largest imperial city in its North American empire. Rodriguez suggests that the Spanish empire was, at least on the northern edge, slipping into economic and perhaps political independence a decade before the overthrow of its Bourbon Spanish rulers in 1808. His work questions that of earlier historians, who argued that Latin America was fundamentally conservative and complaisant under Bourbon rule. Instead, Spanish New Orleans shows that in the capital of Louisiana, Spanish rulers were slowly losing control of three interwoven aspects of the city: demography, trade, and political discourse.

Rodriguez demonstrates how the multiethnic, multilingual population of the city played a central role in encouraging trans-imperial free trade and especially trade with the United States, to the point of economic dependence. This dependence in turn prompted the Bourbon governors in New Orleans to negotiate both economic and political discourse in a city that was steadily moving closer in every way to the United States. Far from being a peripheral city in a peripheral colony, by 1803 New Orleans was reshaping the Spanish empire beyond the comprehension of the Spanish king. Chapters on the city’s foundational merchants, literacy, and the judicial system all point to the unique character of this imperial city on the American periphery.

This study marks new methodological paths for historians of Latin America and early U.S. history by making use of enormous data compilations on population, ethnicity, and economics. Rodriguez also analyzes previously ignored eighteenth-century Spanish-language documents, including petitions, postal records, and military rosters, and engages underutilized tools such as signature analysis. Through his use of original sources and innovative methodologies, Rodriguez makes new and intriguing comparisons between New Orleans and other contemporary Spanish imperial cities as well as cities in the then-expanding United States.

In Spanish New Orleans, Rodriguez goes beyond simply positioning New Orleans within Spanish imperial history. Taking a broader view, he considers what Spanish New Orleans reveals about the challenges and opportunities faced by the Spanish Bourbon empire, and he sheds light on how a new North American empire could so quickly and easily absorb a Spanish city.