Spaces of Enslavement: A History of Slavery and Resistance in Dutch New York

در فضاهای بردگی، آندریا سی. موسترمن به این افسانه پایدار می پردازد که سیستم برده داری هلندی استعماری انسانی تر بود. . بررسی شیوه های بردگی در نیو هلند و سپس در نیویورک، موسترمن نشان می دهد که این روش های کنترل فضایی نژادی شباهت زیادی با جوامع مزارع جنوب دارد.

در دهه 1620، استعمار هلندی ها مهاجران برده داری را به سواحل رودخانه هادسون آوردند و جوامعی را از نیو آمستردام در جنوب تا Beverwijck در نزدیکی پایانه رودخانه قابل کشتیرانی تأسیس کردند. هنگامی که قدرت هلند در آمریکای شمالی سقوط کرد و مستعمره در سال 1664 تحت کنترل انگلیس درآمد، فرزندان هلندی همچنان به نیروی کار برده اتکا کردند. تا سال 1827، زمانی که برده داری در ایالت نیویورک لغو شد، برده داری در منطقه گسترش یافت و همه نیویورکی های آزاد از این بردگی بهره مند شدند.

Mosterman توضیح می دهد که چگونه حرکات افراد برده شده در خانه ها و مکان های عمومی مانند کارگاه ها، دادگاه ها و کلیساها کنترل می شد. او به این موضوع می‌پردازد که چگونه مردم برده‌دار با فرار از این فضاها یا اصلاح آن‌ها به رژیم‌های کنترل واکنش نشان دادند تا فعالیت‌های خود را در آنها گسترش دهند. موسترمن از طریق تجزیه و تحلیل دقیق خانه ها، کلیساها و فضاهای عمومی نشان می دهد که در طول قرن هفدهم و هجدهم، جوامع هلندی منطقه درگیر مبارزه روزانه با سیاهپوستان نیویورکی بودند که راه هایی برای ادعای آزادی و مقاومت در برابر ظلم پیدا کردند. .

Spaces of Slavement فصلی انتقادی و عقب افتاده درباره جایگاه بردگی و مقاومت در مستعمره و ایالت جوان نیویورک می نویسد.

In Spaces of Enslavement, Andrea C. Mosterman addresses the persistent myth that the colonial Dutch system of slavery was more humane. Investigating practices of enslavement in New Netherland and then in New York, Mosterman shows that these ways of racialized spatial control held much in common with the southern plantation societies.

In the 1620s, Dutch colonial settlers brought slavery to the banks of the Hudson River and founded communities from New Amsterdam in the south to Beverwijck near the terminus of the navigable river. When Dutch power in North America collapsed and the colony came under English control in 1664, Dutch descendants continued to rely on enslaved labor. Until 1827, when slavery was abolished in New York State, slavery expanded in the region, with all free New Yorkers benefitting from that servitude.

Mosterman describes how the movements of enslaved persons were controlled in homes and in public spaces such as workshops, courts, and churches. She addresses how enslaved people responded to regimes of control by escaping from or modifying these spaces so as to expand their activities within them. Through a close analysis of homes, churches, and public spaces, Mosterman shows that, over the course of the seventeenth and eighteenth centuries, the region's Dutch communities were engaged in a daily struggle with Black New Yorkers who found ways to claim freedom and resist oppression.

Spaces of Enslavement writes a critical and overdue chapter on the place of slavery and resistance in the colony and young state of New York.