Sozialformen der Religionen im Wandel

در پژوهش‌های جامعه‌شناسی دین، سطح خرد افراد مذهبی و سطح کلان حوزه‌ها یا نظام‌های دینی غالب است. در مقابل، سطح میانی شکل‌های اجتماعی دینی اغلب از نظر تجربی و مفهومی نادیده گرفته می‌شود. اشکال اجتماعی در تغییرشان به ندرت به صورت تجربی مورد بررسی قرار می گیرند. از نظر مفهومی، به نظر می رسد هیچ یک از اصطلاحات رایج جامعه شناختی از دقت کافی برخوردار نباشد. با این حال، تحلیل سطح میانی دین به‌ویژه نه تنها نویدبخش رویکردهای ثمربخشی برای توصیف تغییر شکل‌های اجتماعی دینی است، بلکه نشان می‌دهد که چگونه پژوهش‌های دینی-جامعه‌شناختی می‌توانند سازمان‌ها، شبکه‌ها، جامعه و بازار دینی را سودمند بررسی کنند. بنابراین در این مجلد، چهار نقطه کانونی ارائه و پیوند داده شده است که سطح میانی دین را در نظر گرفته است.

In der religionssoziologischen Forschung dominieren die Mikroebene der religiösen Individuen und die Makroebene der religiösen Felder bzw. Systeme. Demgegenüber kommt die Mesoebene der religiösen Sozialformen sowohl empirisch als auch konzeptionell oftmals zu kurz. Empirisch werden Sozialformen in ihrem Wandel nur selten untersucht; konzeptionell scheint keiner der gängigen soziologischen Begriffe von hinreichender Passgenauigkeit zu sein. Auch und gerade die Analyse der Mesoebene von Religion verspricht jedoch nicht nur fruchtbare Ansätze zur Beschreibung des Wandels religiöser Sozialformen, sondern zeigt, wie religionssoziologische Forschung religiöse Organisation, Netzwerke, Gemeinschaft und Markt gewinnbringend untersuchen kann. In diesem Band werden daher vier Schwerpunkte vorgestellt und miteinander verbunden, die die Mesoebene von Religion in den Blick nehmen.