Soziale Enquête im aktuellen Kriminalroman: Am Beispiel von Henning Mankell, Ulrich Ritzel und Pieke Biermann

رمان‌های جنایی یکی از محبوب‌ترین اشکال ادبیات پست مدرن هستند. چرا اینطور است؟ آیا در رمان‌های جنایی مدرن - مانند آغاز ادبیات پلیسی - فقط برای حل معمای جنایی است؟

استفانی ابت نشان می دهد که دلیل دیگر موفقیت رمان های جنایی مدرن این است که در ادامه رمان واقع گرایانه به موضوعات مرتبط با زندگی روزمره می پردازند و همچنین اطلاعات سیاسی، جغرافیایی، تاریخی و فرهنگی را به شیوه ای سرگرم کننده منتقل می کنند. . او بر اساس جامعه‌شناسی فرهنگی بوردیو، نقش و شکل این مؤلفه روزمره را در داستان‌های جنایی پلیسی منتخب هنینگ مانکل، اولریش ریتزل و پیکه بیرمن تحلیل می‌کند. مشخص می شود که تریلر پلیسی به ژانرهای ادبی دیگر باز می شود و از ابزارهای روایی مدرن استفاده می کند. حل پرونده جنایی در یک محیط پیچیده و مبهم به یک مشکل معرفت شناختی تبدیل می شود: فراداستانی بودن واقعیت ها را چند برابر می کند و از تعیین تکالیف واضح جلوگیری می کند.

Kriminalromane zählen zu den beliebtesten Literaturformen der Postmoderne. Woran liegt das? Geht es in den modernen Krimis - wie in den Anfängen der Detektivliteratur - nur darum, das kriminalistische Rätsel zu lösen?

Stefanie Abt zeigt, dass ein weiterer Grund für den Erfolg der modernen Kriminalromane darin liegt, dass sie sich in Fortführung des realistischen Romans mit alltagsrelevanten Themen auseinandersetzen und außerdem auf unterhaltsame Weise politische, geographische, historische und kulturelle Informationen vermitteln. Auf der Grundlage von Bourdieus Kultursoziologie analysiert sie die Rolle und Ausgestaltung dieser Alltagskomponente in ausgewählten Polizeikrimis von Henning Mankell, Ulrich Ritzel und Pieke Biermann. Es wird deutlich, dass sich der Polizeikrimi anderen literarischen Gattungen öffnet und moderne Erzählmittel einsetzt. Die Lösung des Kriminalfalles in einer komplexen und undurchsichtigen Umwelt wird zu einem erkenntnistheoretischen Problem: Metafiktionalität multipliziert Realitäten und verhindert eindeutige Zuordnungen.