Southern Hokkaido Ainu

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Bugaeva Anna.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 26 
زبان: Japanese-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 33,000

در لندن: روتلج. زبانهای ژاپن و کره، ترانتر نیکلاس (ویرایش)، 2012. قسمت پنجم. آینو. — 461-509 p. زبان‌های ژاپن و کره توضیحات مفصلی از انواع عمده زبان‌ها در منطقه، چه مدرن و چه پیشامدرن، در قالبی مشترک ارائه می‌کند. ، تولید یک منبع مرجع مقدماتی بسیار مورد نیاز. اعضای کره ای، ژاپنی، آینو و نمایندگان گروه های اصلی زنجیره ریوکیوان برای اولین بار با جزئیات کامل در یک اثر مورد بحث قرار می گیرند. این جلد به طرح های زبانی تقسیم می شود که اکثر آنها به بخش های مربوط به واج شناسی، املای، صرف شناسی، نحو و واژگان تقسیم می شوند. تاکید ویژه بر جنبه های مورد علاقه نحوی، از جمله سطوح گفتار، افتخارات و طبقه بندی ها قرار می گیرد. هر گونه زبانی در رونویسی مبتنی بر رومی نشان داده می‌شود، اگرچه از خط خود (در مواردی که چنین املای وجود دارد) و رونویسی‌های IPA در مواردی که مناسب باشد، به مقدار کم استفاده می‌شوند. لهجه‌های هر دو نوع مدرن و قدیمی‌ترین زبان‌ها، با تمرکز اولیه بر تفاوت‌های زبان استاندارد، مورد بررسی گسترده‌ای قرار می‌گیرند.

In London: Routledge. The languages of Japan and Korea, Tranter Nicolas (ed.), 2012. Part V. Ainu. — 461-509 p. The Languages of Japan and Korea provides detailed descriptions of the major varieties of languages in the region, both modern and pre-modern, within a common format, producing a long-needed introductory reference source. Korean, Japanese, Ainu, and representative members of the main groupings of the Ryukyuan chain are discussed for the first time in great detail in a single work. The volume is divided into language sketches, the majority of which are broken down into sections on phonology, orthography, morphology, syntax and lexicon. Specific emphasis is placed on aspects of syntactic interest, including speech levels, honorifics and classifiers. Each language variety is represented in Roman-based transcription, although its own script (where there is such orthography) and IPA transcriptions are used sparingly where appropriate. The dialects of both the modern and oldest forms of the languages are given extensive treatment, with a primary focus on the differences from the standard language.