Sophia Parnok: The Life and Work of Russia’s Sappho

هوای مسکو خوب است، وبا نیست، عشق لزبین هم وجود ندارد...بررر! یاد کسانی که از آنها برایم می نویسی حالت تهوع به من دست می دهد که انگار یک ساردین گندیده خورده ام. مسکو آنها را ندارد -- و این شگفت انگیز است.\"
—آنتون چخوف، در نامه ای به ناشر خود در سال 1895

نظر خاردار چخوف حاکی از شرایط جوی سوفیا است. پارنوک در حال نوشتن بود و گواهی بر قدرت و اعتماد به نفسی است که او با آن زندگی شخصی و هنری خود را دنبال کرد.سوفیا پارنوک نویسنده پنج جلد شعر و عاشق مارینا تسوتاوا، تنها صدای لزبین آشکارا در شعر روسی بود. در دوران نقره‌ای نامه‌های روسی. با وجود سهم بی‌نظیر او در غزلیات مدرن روسی، زندگی و کار پارنوک اساساً فراموش شده است.

پارنوک یک فعال سیاسی نبود و هیچ ارتباطی با فمینیسم فمینیسم نداشت. در محافل روشنفکری جوان روسی. اما از دوران جوانی، او از هر گونه ژست و تحقیر مردانه ابراز تاسف می‌کرد و با آنچه او فضایل پدرسالارانه می‌نامید احساس بیگانگی می‌کرد. رویکرد پارنوک به جنسیت‌اش به همان اندازه صریح بود. پارنوک اذعان داشت که لزبین‌گرایی را به‌عنوان حالت طبیعی خود می‌پذیرفت. روابط او با زنان، اعم از جنسی و غیرجنسی، مرکز وجود خلاق او باشد.

زندگی پرنوک پرنوک توسط دایانا بورگین، عمداً حول و حوش روایت خود شاعر تنیده شده است که در نوشته‌های او قابل مشاهده است. این کتاب به هفت فصل تقسیم شده است که نشان دهنده هفت تقسیم طبیعی در زندگی پرنوک است. این به اثر قرابت ساختاری آن با یکی از آخرین و بزرگترین دستاوردهای شعری پارنوک، یعنی چرخه اشعار عشق دب اکبر، طنین شاعرانه خاصی به کار بورگین می بخشد. پرنوک که به آخرین معشوقش تقدیم شده است، از این چرخه به عنوان هفت ستاره ابیات، پس از هفت ستاره تشکیل دهنده صورت فلکی یاد می کند. اشعار پارنوک که برای اولین بار در اینجا به زبان انگلیسی ترجمه شده و به انبوهی از مطالب بیوگرافی اضافه شده است، این کتاب را به روایتی جذاب و غنایی از شاعر مهم روسی تبدیل کرده است. کار بورگین برای دانشجویان ادبیات روسی، تاریخ لزبین و مطالعات زنان ضروری است.

The weather in Moscow is good, there's no cholera, there's also no lesbian love...Brrr! Remembering those persons of whom you write me makes me nauseous as if I'd eaten a rotten sardine. Moscow doesn't have them--and that's marvellous."
—Anton Chekhov, writing to his publisher in 1895

Chekhov's barbed comment suggests the climate in which Sophia Parnok was writing, and is an added testament to to the strength and confidence with which she pursued both her personal and artistic life. Author of five volumes of poetry, and lover of Marina Tsvetaeva, Sophia Parnok was the only openly lesbian voice in Russian poetry during the Silver Age of Russian letters. Despite her unique contribution to modern Russian lyricism however, Parnok's life and work have essentially been forgotten.

Parnok was not a political activist, and she had no engagement with the feminism vogueish in young Russian intellectual circles. From a young age, however, she deplored all forms of male posturing and condescension and felt alienated from what she called patriarchal virtues. Parnok's approach to her sexuality was equally forthright. Accepting lesbianism as her natural disposition, Parnok acknowledged her relationships with women, both sexual and non-sexual, to be the centre of her creative existence.

Diana Burgin's extensively researched life of Parnok is deliberately woven around the poet's own account, visible in her writings. The book is divided into seven chapters, which reflect seven natural divisions in Parnok's life. This lends Burgin's work a particular poetic resonance, owing to its structural affinity with one of Parnok's last and greatest poetic achievements, the cycle of love lyrics Ursa Major. Dedicated to her last lover, Parnok refers to this cycle as a seven-star of verses, after the seven stars that make up the constellation. Parnok's poems, translated here for the first time in English, added to a wealth of biographical material, make this book a fascinating and lyrical account of an important Russian poet. Burgin's work is essential reading for students of Russian literature, lesbian history and women's studies.