Sonnennebel

آلفرد هالستنباخ 15 ساله فکر می کند زندگی جای دیگری است، حداقل نه اینجا، در راینکمپ کوچک در منطقه روهر، جایی که همه چیز تنگ و کپک زده است و او این احساس را دارد که نفسش خفه شده است. در اینجا او نه با ساکنان قدیمی و نه با تازه واردانی که پول خود را در معدن به دست می آورند، تناسب ندارد. او بیرون ایستاده و به همه، معلمان، پلیس، همکلاسی ها توهین می کند. فقط نه با کورنلیا، که او را دوست دارد. و او را عاشقانه و ناامیدانه دوست دارد. او از کسانی نیست که طوری رفتار می کند که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است، نه جنگ، نه ویرانی، نه فروپاشی، نه فاجعه. او می خواهد با کورنلیا وقتی کمی بزرگتر شوند، برود. اما تا آن زمان، او می خواهد آنچه را که در اطرافش می گذرد زیر نظر داشته باشد تا زندگی اش فقط در زمانی که منتظر برآورده شدن خواسته هایش است اتفاق نیفتد. فقط این نیست.

\"

**

Das Leben ist anderswo, denkt der 15-jährige Alfred Halstenbach, jedenfalls nicht hier, in dem kleinen Rheinkamp im Ruhrgebiet, wo alles eng und muffig ist, und er das Gefühl hat, man nehme ihm die Luft zu Atmen. Hier passt er nicht rein weder zu den Alteingesessenen noch zu den Zugezogenen, die ihr Geld im Bergbau verdienen. Er steht außerhalb und eckt überall an, bei den Lehrern, bei der Polizei, bei den Mitschülern. Nur bei Cornelia nicht, die ihn liebt. Und er liebt sie, leidenschaftlich und verzweifelt. Sie gehört nicht zu denen, die so tun, als wäre nichts gewesen, kein Krieg, keine Zerstörung, kein Zusammenbruch, keine Katastrophe. Mit Cornelia will er fortgehen, wenn sie ein bisschen älter sind. Aber bis dahin will er das, was um ihn herum geschieht, genau anschauen, damit sein Leben nicht einfach passiert, während er darauf wartet, dass sich seine Wünsche erfüllen. Nur das nicht.

"

**