Song of Songs

روابط بخش شگفت انگیز، مرموز، اغلب دست نیافتنی و گاهی دردناک از تجربه انسان است. صمیمی ترین روابط انسانی، طبق کتاب مقدس، روابط بین زن و شوهر است. بنابراین جای تعجب نیست که کتابی از کتاب مقدس، سرود آوازها، وجود دارد که بر این رابطه متمرکز است. آنچه شگفت آور است این است که محققان، کلیسا، و خوانندگان کتاب مقدس به آهنگ سرود کم توجهی می کنند. با این جلد ترمپر لانگمن III آنچه را که این شعر عاشقانه باستانی در مورد رابطه زن و مرد می گوید -- و به طور قیاسی، در مورد عشق خدا به مردمش می گوید.

مطالعه عالی لانگمن با مقدمه ای کامل آغاز می شود. به آهنگ ترانه ها و پس زمینه آن. لانگمن عنوان کتاب، تالیف، تاریخ، سبک ادبی، زبان، ساختار، محیط فرهنگی و محتوای الهیات را مورد بحث قرار می دهد. او همچنین تاریخ طولانی تفسیر آواز ترانه ها را بررسی می کند، تاریخی که اغلب با سرکوب متن مشخص می شود. لانگمن در خود تفسیر، آواز آوازها را بر اساس بیست و سه واحد شعری آن ساختار می دهد و پیام آن را بیت به بیت توضیح می دهد. این توضیح با اتخاذ رویکرد انسان‌شناختی لانگمن به متن و مقایسه‌های مکرر او از آواز آوازها با دیگر ادبیات باستانی خاور نزدیک واضح‌تر می‌شود.

یادگرفته‌شده اما بسیار در دسترس، نوآورانه و در عین حال کاملاً آگاه‌شده با پژوهش‌های گذشته. ، این تفسیر آهنگ زیبای ترانه ها را جشنی بی انتها از عشق و تمایلات جنسی بشری نشان می دهد.

Relationships are a wonderful, mysterious, often elusive, sometimes painful part of the human experience. The most intimate of all human relationships, according to the Bible, is that between a husband and a wife. It is no surprise, therefore, that there is a book of the Bible, the Song of Songs, that focuses on this relationship. What is surprising is how little attention is given to the Song of Songs by scholars, by the church, and by readers of the Bible. With this volume Tremper Longman III unpacks for modern people what this ancient love poem says about the male-female relationship -- and, by analogy, about God's love for his people.

Longman's superb study begins with a thorough introduction to the Song of Songs and its background. Longman discusses the book's title, authorship, date, literary style, language, structure, cultural milieu, and theological content. He also canvasses the long history of interpretation of the Song of Songs, a history too often characterized by repression of the text. In the commentary itself, Longman structures the Song of Songs according to its twenty-three poetic units and explains its message verse by verse. The exposition is made clearer by Longman's adoption of an anthropological approach to the text and by his frequent comparisons of the Song of Songs with other ancient Near Eastern literature.

Learned yet highly accessible, innovative yet fully informed by past scholarship, this commentary shows the beautiful Song of Songs to be a timeless celebration of human love and sexuality.