Someone's Wife

می‌خواهید این را در یک جلسه بخوانید، اما ارزش لذت بردن از هر خط را دارد.' مادلین چپمن

"تا حدی کاملا منطقی است که یک خاطرات عالی نیوزیلند توسط همسری رویایی و چپ دست یک سیاه پوست سابق نوشته شود." استیو براونیاس

این قطعات شبیه تازه ترین رمان های اخیر هستند: باهوش، خوددار و زیرکانه. آنها در طیف شخصی و مشاهده ای قرار دارند. مقالاتی در مورد زندگی او به عنوان یک همسر سیاه پوست (یک بار یک AB، همیشه یک AB) وجود دارد. عشق او به تدریس، تحصیل و جوانان. و یک مقاله قدرتمند در مورد مرگ نوزادش، توبی، که در صداقت آن قابل توجه است.

لیندا به خانواده و دوستی علاقه دارد. خاطرات مشترک و گاهی تحریف شده حقایق شخصی او به حقایق جهانی پیوند دارد. لیندا دورانی را که در آن بزرگ شده است را بررسی می کند و تجربیات او بی انتها هستند. او به زندگی در خارج از کشور، به خروج کودکان از خانه، به شکار خانه در ولینگتون، به مسافرت با یک نوه، به کنسرت های لئونارد کوهن به عنوان گردهمایی های قبیله ای نگاه می کند.

مقالات لیندا برگس متحرک اما هرگز احساساتی نیست، خواندنی جذاب است.

You'll want to read this in one sitting but it's worth savouring every line.' Madeleine Chapman

'Somehow it makes perfect sense that a great New Zealand memoir would be written by a dreamy, left-handed wife of an ex-All Black.' Steve Braunias

These pieces read like the freshest of recent novels: clever, restrained and wittily observant. They range across the personal and the observational. There are essays on her lifetime of being an All Black wife (once an AB, always an AB); her love of teaching, education and the young; and a powerful essay on the death of her baby, Toby, striking in its honesty.

Linda is interested in family and friendship; shared and sometimes distorted memories. Her personal truths link to universal truths. Linda explores the era in which she grew up, and her experiences are timeless. She looks at living overseas, at children leaving home, at house-hunting in Wellington, at travelling with a grandchild, at Leonard Cohen concerts as tribal gatherings.

Moving but never sentimental, Linda Burgess's essays are an engrossing read.