‘Some Thankfulnesse to Constantine’: A Study of English Influence upon the Early Works of Constantijn Huygens

عنوان این کتاب، برگرفته از شعر تعلیقی بی‌معنی توماس گوفه به کنستانتین هویگنس، بخشی از بدهی من به او را بیان می‌کند. هفت سال پیش، در جستجوی کلیدی برای روابط انگلیسی هلندی در اواخر رنسانس، من توسط این هویگنس غول‌پیکر پاداش گرفتم، زیرا ارتباط نزدیک او با زندگی انگلیسی و درگیری عمیق او با زندگی در کشور خود، ظاهراً راهنمای عالی برای قلمرو دشوار و اغلب خسته کننده روابط فرهنگی انگلیس و هلند. برای دانش‌آموزی که به موضوع جدیدی حمله می‌کند، ثروت اسناد معنی زیادی دارد: هویگنز هشت جلد شعر، شش جلد نامه، همراه با بسیاری از کتاب‌ها، جزوه‌ها و یادداشت‌های منتشر شده، سرشار از مطالب سفرهای انگلیسی‌اش را از خود به جای گذاشت. هر چند در آغاز یک تحقیق روشنگر بود، این ثروت به زودی خود را مایه شرمساری نشان داد. بعد از مدتی در ابری از نادانی فرو رفتم، با تب و تاب در جهات بسیار زیاد حرکت می‌کردم، سرنخ‌های زیادی را دنبال می‌کردم، یادداشت‌های زیادی در مورد موضوعات زیادی جمع‌آوری می‌کردم. برای هویگنس، تقریباً نمونه بسیار خوبی از زمان خود بود: علایق او بسیار گسترده بود و نمی‌توان آن را درک کرد، و درک عملکرد چندگانه او بسیار دشوار بود. هیچ پوسته‌ای رام شبانه برای کمک به من نیامد، هیچ مورچه‌ای دوستی برای پاک کردن کوه‌های غلات نیامد.

The title of this book, taken from Thomas Goffe's unwieldy com­ plimentary poem to Constantijn Huygens, expresses some part of my own debt to him. Seven years ago, in search of a key to Anglo­ Dutch relations in the late Renaissance, I was rewarded by this gigantic Huygens, because of his close Connections with English life and his deep involvement with the life of bis own country apparently the perfect guide to the difficult and often tedious territory of Anglo-Dutch cultural relations. To the student attacking a new subject, wealth of documen­ tation means much: Huygens left behind him eight volumes of poetry, six volumes of letters, together with many published books, pamphlets and notes, rich in the material of his English 1 journeys. However illuminating at the start of an investigation, this wealth soon proved itself an embarrassment. After a little I was plunged into a cloud of unknowing, feverishly striking out in too many directions, following too many leads, amassing too many notes on too many subjects. For Huygens was almost too good an exemplar of his time: his interests were too wide to comprehend, his manifold function too difficult to grasp. No Rum­ pelstiltskin came at night to help, no friendly ants to clear away the mountains of grain.