Somatostatin

سی سال از کشف سوماتوستاتین و تعریف عملکرد هورمونی آن می گذرد [1،2]. طیف گسترده ای از توزیع تشریحی و اعمال سوماتوستاتین و گیرنده های آن، علاقه شدید علمی و بالینی را برانگیخت و تحقیقات گسترده ای را در تمام جنبه های زیست شناسی آن از جمله تنظیم بیان ژن، پردازش پیش ساز آن، اقدامات بیولوژیکی و سلولی مربوط به سلول های تنظیم کننده ایجاد کرد. ترشح، تحرک و تکثیر. توسعه آنالوگ های پپتیدی پایدار از نظر متابولیسمی به تعریف مفید بودن آن در درمان بیماری های غدد درون ریز و سرطان کمک کرد. ناهمگونی گیرنده های سوماتواستاتین که در سال 1981 شناسایی شد [3] بعدها نشان داد که ناشی از وجود و بیان متغیر پنج زیرگروه مجزا است که دو زیرخانواده مجزا با ویژگی های دارویی متمایز را تشکیل می دهند [4،5]. شبیه‌سازی مولکولی این زیرگروه‌های گیرنده، علاقه به این زمینه را دوباره برانگیخت که منجر به افزایش چشمگیر بینش ما در مورد بیولوژی سوماتوستاتین و زیرگروه‌های گیرنده آن شد، و منجر به طراحی و توسعه آگونیست‌های پپتیدی و غیر پپتیدی انتخابی فرعی شده است. آنتاگونیست ها پیشرفت قابل توجهی در تحقیقات پایه و بالینی روی سوماتوستاتین حاصل شده است. پیشرفت‌های قابل توجه شامل نقش سوماتوستاتین در الگوبرداری عصبی، مشخص کردن فعالیت‌های ضد تکثیری انتخابی سیتواستاتیک / سیتوتوکسیک، دستکاری سیگنال‌دهی سلولی توسط ارتباط الیگومری زیرگروه‌های گیرنده سوماتوستاتین در بین خود یا با سایر گیرنده‌های جفت شده با پروتئین G، استفاده از گیرنده‌های مشتق‌کننده رادیونوکلیدی جفت‌شده با پروتئین G است. برای بومی سازی تومورهای مثبت گیرنده سوماتوستاتین و درمان آنها از طریق تحویل هدفمند رادیونوکلئید یا آگونیست های برچسب دار کموتوکسین از طریق اندوسیتوز با واسطه گیرنده.

Thirty years have passed since somatostatin was discovered and its hormonal function defined [1,2]. The wide range of anatomical distribution and actions of somatostatin and its receptors stimulated intense scientific and clinical interest, and fostered extensive research into all aspects of its biology including regulation of its gene expression, processing of its precursor, biological and cellular actions relating to regulation cell secretion, motility and proliferation. The development of metabolically stable peptide analogs helped define its usefulness in the treatment of endocrine diseases and cancer. The heterogeneity of somatostatin receptors recognized in 1981 [3] was later shown to result from the existence and variable expression of five distinct subtypes that constitutes two distinct subfamilies with distinguishing pharmacological characteristics [4,5]. The molecular cloning of these receptor subtypes reignited the interest in this field leading to a major increase in our insight into the biology of somatostatin and its receptor subtypes, and has led to the design and development of subtype-selective peptide and non-peptide agonists and antagonists. Significant progress has been made in both basic and clinical research on somatostatin. Noteworthy developments include the role of somatostatin in neuronal patterning, delineation of subtype-selective cytostatic / cytotoxic antiproliferative actions, manipulation of cellular signaling by oligomeric association of somatostatin receptor subtypes amongst themselves or with other G protein-coupled receptors, application of radionuclide-tagged derivatives to localize somatostatin receptor positive tumors and their treatment through targeted delivery of radionuclide or chemotoxin tagged agonists through receptor-mediated endocytosis.