Solon the Thinker : political thought in archaic Athens

در کتاب "سولون متفکر" جان لوئیس این فرضیه را ارائه می دهد که سولون آتن را به عنوان یک سیستم خودگردان و خود حمایت کننده مشابه تصورات اولیه یونانی از کیهان می دید. پلیس سولون نه از طریق مداخله الهی بلکه با انرژی درونی خود که بر سلامت فکری مردمش بنا شده است، به پذیرش عدالت و اعتدال به عنوان هنجارهای منظم زندگی بستگی دارد و به نفی استبداد و بردگی منجر می شود. آزادی. اما دیدگاه های طبیعت گرایانه سولون محدود است. هر فردی در زندگی خود دستخوش ناتوانی های خودسرانه مویرا است، سرنوشتی غیرقابل درک که بر زندگی انسان حاکم است و ما را به مرگی ناشناخته اما اجتناب ناپذیر می رساند. سولون هم نمایانگر روح عقلانی و علمی جدیدی است که دریای اژه را فرا گرفته بود - و هم بازگشتی به جبرگرایی که در زندگی فکری یونانی نفوذ کرده بود. این اولین نسخه شومیز حاوی ضمیمه جدیدی از ترجمه قطعات سولون توسط نویسنده است.

In "Solon the Thinker" John Lewis presents the hypothesis that Solon saw Athens as a self-governing, self-supporting system akin to the early Greek conceptions of the cosmos. Solon's polis functions not through divine intervention but by its own internal energy, which is founded on the intellectual health of its people, depends upon their acceptance of justice and moderation as orderly norms of life, and leads to the rejection of tyranny and slavery in favour of freedom. But Solon's naturalistic views are limited; in his own life each person is subject to the arbitrary foibles of moira, the inscrutable fate that governs human life, and that brings us to an unknowable but inevitable death. Solon represents both the new rational, scientific spirit that was sweeping the Aegean - and a return to the fatalism that permeated Greek intellectual life. This first paperback edition contains a new appendix of translations of the fragments of Solon by the author.