Soft Shore Protection: An Environmental Innovation in Coastal Engineering

گرمایش کره زمین، ذوب شدن کلاهک های قطبی، بالا آمدن سطح آب دریاها و تشدید جریان موج، عوامل مسبب پدیده های هشدار دهنده فرسایش سواحل از یک سو و اثرات نامطلوب زیست محیطی و هزینه بالای طرح های حفاظتی "سخت"، بر سایر موارد، علاقه‌ای به بررسی دقیق پتانسیل و دامنه کاربرد دسته‌بندی نوظهور و امیدوارکننده روش‌های حفاظت از ساحل «نرم» ایجاد کرده‌اند. روش‌های "نرم" مانند تغذیه ساحلی، موج شکن‌های غوطه‌ور، صخره‌های مصنوعی، سیستم‌های زهکشی گرانشی، موج شکن‌های شناور، مزارع درختچه‌های آبدوست یا حتی شاخه‌های خشک که بیشتر در طول ۲۰ سال گذشته به کار گرفته شده‌اند، دارای خواص مفید فنی، زیست‌محیطی و مالی هستند. سزاوار توجه بیشتر و آزمایشات رشدی بیشتر از آنچه تاکنون بوده است. از سوی دیگر، روش‌های حفاظت از سواحل «سخت» مانند دیواره‌های دریایی، کشاله‌کشه‌ها و موج شکن‌های جداشده، مصنوعات به عاریت گرفته شده از فناوری طراحی و ساخت بندر، مهم نیست که چقدر خوب طراحی و اجرا شده باشند، به سختی می‌توانند از تشدید فرسایش ناشی از آن جلوگیری کنند. تأثیرات اغلب ویرانگر بر روی سواحل رانش پایین. علاوه بر این، آنها اغلب راه حل های جذاب زیست محیطی و مالی برای امتداد طولانی خط ساحلی در حال فرسایش را تشکیل نمی دهند. مهندسان و دانشمندانی که طراحی و اجرای طرح‌های دفاع ساحلی را تمرین می‌کنند، سال‌هاست که از تقاضای عمومی برای بهبود فن‌آوری‌های حفاظت از ساحل آگاه بوده‌اند. آن‌ها تلاش‌هایی را تشویق می‌کنند که نوید غنی‌سازی آن روش‌های سازگار با محیط‌زیست و از نظر مالی جذاب را می‌دهند که می‌توان با خیال راحت به کار برد.

Global warming, melting polar caps, rising sea levels and intensifying wave-current action, factors responsible for the alarming phenomena of coastal erosion on the one hand and adverse environmental impacts and the high cost of 'hard' protection schemes, on the other, have created interest in the detailed examination of the potential and range of applicability of the emerging and promising category of 'soft' shore protection methods. 'Soft' methods such as beach nourishment, submerged breakwaters, artificial reefs, gravity drain systems, floating breakwaters, plantations of hydrophylous shrubs or even dry branches, applied mostly during the past 20 years, are recognised as possessing technical, environmental and financial advantageous properties deserving more attention and further developmental experimentation than has occured hitherto. On the other hand, 'hard' shore protection methods such as seawalls, groins and detached breakwaters, artefacts borrowed from port design and construction technology, no matter how well designed and well implemented they may be, can hardly avoid intensification of the consequential erosive, often devastating, effects on the down-drift shores. Moreover, they often do not constitute environmentally and financially attractive solutions for long stretches of eroding shoreline. Engineers and scientists practising design and implementation of shore defence schemes have been aware for many years of the public demand for improved shore protection technologies. They are encouraging efforts that promise enrichment of those environmentally sound and financially attractive methods that can be safely applied.