دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Ann Ward. Ann Ward
سری:
ISBN (شابک) : 144384795X, 1322051623
ناشر: Cambridge Scholars Publishing
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 280
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب سقراط و دیونیزوس: فلسفه و هنر در گفتگو: هنر و فلسفه. هنر -- فلسفه اوریپید. باکا. درام یونانی -- ارائه مدرن. فلسفه، باستان -- تأثیر. سقراط -- نقد و تفسیر فلسفه -- متافیزیک.
در صورت تبدیل فایل کتاب Socrates and Dionysus : philosophy and art in dialogue به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سقراط و دیونیزوس: فلسفه و هنر در گفتگو نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
سقراط و دیونیسوس درگیر هستند و به دنبال ترسیم مجدد مرزهای بین فلسفه و شعر، علم و هنر هستند. فردریش نیچه در اثر خود به نام تولد تراژدی استدلال می کند که علم بر هنر، به ویژه هنر تراژیک شاعر دیونیزیایی یونان باستان پیروز می شود. تراژدی دیونوسی با توسل به خود طبیعی و ابتدایی که توسط دانش فرهنگ سرکوب شده اما خاموش نشده است، تماس با بدن ما و عمیق ترین آرزوهای آنها را برقرار می کند. علم و فلسفه که با «سقراطی» انسان نظری همراه است، ذهن انسان را به طور خاص و ذهن یا عقلانیت جهان را به طور کلی تجلیل می کند. به گفته نیچه، این اوریپید است که دیونوسی را به کلی نابود می کند. اوریپید از فرد بیآرایش تجلیل میکرد، زیرا تنها فردی که از خدای خود جدا شده است، برای عقل بشری قابل فهم یا قابل دسترس است. او اصرار داشت که هنر با ذهن درک شود یا به طور عقلانی درک شود. نیچه مدعی است که اوریپید از چنین انگیزه عقلانی کردنی برخوردار بود، زیرا مخاطبان اصلی او سقراط بود. بنابراین، این سقراط است که مخالف واقعی دیونوسوس است. به دنبال دوشاخه نیچه بین فلسفه و هنر، ریچارد رورتی، فیلسوف سیاسی پست مدرن، گرایش فلسفه به طرح حقایق مطلق و جهانی را رد می کند و به مفهوم «بازتوصیف» که با «حکمت رمان» مرتبط می شود، روی می آورد. این رمان عاقلانه است زیرا حقایق و دیدگاههای نسبی افراد، جوامع و فرهنگهای مختلفی را که بازنمایی میکند، مطرح میکند. بنابراین، به عنوان یک شکل هنری، میتواند هر دیدگاه ممکن از هر موقعیت، رویداد یا شخص خاصی را شامل شود. حوزههای میانرشتهای جدید در سیاست، ادبیات و فیلم باعث ایجاد جامعهای در حال گسترش از محققانی میشوند که با رویکردهای نیچه و رورتی مخالف هستند. این محققان راه هایی را که در آن فلسفه و هنر دوست هستند تا دشمن روشن می کنند. آنها به دنبال پل زدن شکاف های نظری و اخلاقی بین دنیای «داستان» و جهان «واقعیت»، هنر و علم هستند. به نظر می رسد تنش اساسی بین پروژه های ادبی-هنری و علمی وجود دارد. در حالی که هنرمند به دنبال بازآفرینی تجربه انسانی است و از این طریق مسائل اخلاقی اساسی را برمی انگیزد، دانشمند ظاهراً به دنبال حقایق اخلاقی خنثی و مبتنی بر شواهد به عنوان اجزای سازنده دانش ما از واقعیت است. با این حال، فصلهای این جلد، چگونگی پرداختن و تلاش هنرمندان، فیلسوفان و فیلمسازان برای تطبیق زبان هنجاری هنرمند و زبان واقعیت دانشمند را مورد بازنگری قرار خواهند داد.
Socrates and Dionysus engages and seeks to redraw the boundaries between philosophy and poetry, science and art. Friedrich Nietzsche argues in his work The Birth of Tragedy that science conquers art, especially the tragic art of the Dionysian poet of ancient Greece. Appealing to the natural, primeval self that is suppressed but not extinguished by the knowledge of culture, Dionysian tragedy establishes contact with our bodies and their deepest longings. Science and philosophy, associated with the 'Socratism' of the theoretical man, celebrate the human mind in particular and the mind or rationality of the universe more generally. According to Nietzsche, it is Euripides who destroys the Dionysian entirely. Euripides celebrated the unadorned individual because only the individual, separated from their god, is intelligible or accessible to human reason; he insisted that art be comprehended by mind or that it be rationally understood. Euripides was possessed of such a rationalizing drive, Nietzsche claims, because his primary audience was Socrates. It is Socrates, therefore, who is the true opponent of Dionysus. Following Nietzsche's bifurcation between philosophy and art, postmodern political philosopher Richard Rorty rejects the tendency of philosophy to posit absolute, universal truths and turns to the concept of 'redescription' which he associates with the 'wisdom of the novel'. The novel is wise because it posits the relative truths and perspectives of the various individuals, societies and cultures that it represents. As an art form, it can therefore include every possible perspective of every particular situation, event or person. New interdisciplinary fields in politics, literature and film are giving rise to an expanding community of scholars who disagree with the approaches taken by Nietzsche and Rorty. These scholars are shedding light on the ways in which philosophy and art are friends rather than enemies. They seek to bridge the theoretical and ethical gaps between the world of 'fiction' and the world of 'fact', of art and science. There appears to be a fundamental tension between literary-artistic and scientific projects. Whereas the artist seeks to recreate human experience, thereby evoking basic ethical issues, the scientist apparently seeks ethically-neutral, evidence-based facts as the constituents of our knowledge of reality. Chapters in this volume, however, will reconsider how artists, philosophers and film-makers have addressed and attempted to reconcile the artist's language of normativity and the scientist's language of facticity