Sociological and Philosophical Perspectives on Education in the Asia-Pacific Region

این کتاب ارزش رویکرد به آموزش را از منظر جامعه شناختی و فلسفی نشان می دهد. به طور خاص، به مسائل آموزشی جاری و دیرینه در منطقه آسیا و اقیانوسیه می پردازد و بینش های جامعه شناختی و فلسفی را با کاربردهای عملی در چهار حوزه کلیدی ادغام می کند: اهداف آموزشی، تربیت اخلاقی، سیاست آموزشی، و دوگانگی شرق-غرب. اهداف آموزشی را از نظر عقلانیت، تفکر فلسفی و توسعه پایدار مورد بحث قرار می دهد و رویکردهای ادبی، دینی و تحلیلی تربیت اخلاقی را ارائه می دهد. سپس چهار سیاست آموزشی در نظر گرفته می شود: سیاست زبان هنگ کنگ، سیاست هنگ کنگ در مورد بین المللی شدن آموزش، سیاست های شرق آسیا در مورد آموزش انگلیسی، و سیاست استرالیا در مورد آموزش معلمان. جنبه‌های مختلف دوگانگی شرق و غرب تحلیل می‌شود: عقل‌گرایی کنفوسیوس در مقابل عقل‌گرایی غربی، فرهنگ یادگیری کنفوسیوس در مقابل فرهنگ یادگیری غربی، و روش‌شناسی تحقیق آسیایی در مقابل روش‌شناسی تحقیق غربی. در مجموع، این کتاب نشان می‌دهد که مسائل در آموزش به ندرت ساده هستند و نگاه کردن به آنها از منظرهای چندگانه امکان بحث‌های غنی و آگاهانه را فراهم می‌کند. این یک تحلیل فلسفی و جامعه‌شناختی کمیاب از فرهنگ‌ها و تجربیات آموزش در منطقه آسیا-اقیانوسیه ارائه می‌کند و تحقیقاتی را ترویج می‌کند که منجر به سیاست‌ها و عملکرد آموزشی با ریشه‌های فرهنگی بیشتری می‌شود.

This book demonstrates the value of approaching education from a sociological and philosophical perspective. Specifically, it addresses current and long-standing educational issues in the Asia-Pacific region, integrating sociological and philosophical insights with practical applications in four key areas: educational aims, moral education, educational policy, and the East-West dichotomy. It discusses educational aims in terms of rationality, philosophical thinking, and sustainable development and presents the literary, religious, and analytical approaches to moral education. Four educational policies are then considered: Hong Kong’s language policy, Hong Kong’s policy on the internationalization of education, East Asia’s policies on English education, and Australia’s policy on teacher education. Different aspects of the East-West dichotomy are analysed: Confucian rationalism versus Western rationalism, Confucian learning culture versus Western learning culture, and Asian research methodology versus Western research methodology. Taken as a whole, the book shows that issues in education are rarely simple, and looking at them from multiple perspectives allows for rich and informed debates. It presents a rare philosophical and sociological analysis of the cultures and experiences of education in the Asia-Pacific region, and promotes research that leads to more culturally rooted educational policies and practice.