Society and Social Pathology: A Framework for Progress

این کتاب یکی از جامع ترین مطالعات آسیب شناسی اجتماعی را تا به امروز ارائه می دهد که از رویکردی بین رشته ای و روش شناختی نوآورانه پیروی می کند. این برای هر کسی که به درک شرایط اجتماعی فعلی، سلامت فردی، و اینکه چگونه می‌توانیم به طور جمعی جهان پساسرمایه‌داری آشتی‌شده‌تری را شروع کنیم نوشته شده است.
اسمیت با استفاده از به‌روزترین مطالعات، از مرزهای انضباطی عبور می‌کند. علوم شناختی و انسان شناسی تا نظریه انتقادی، نظریه سیستم ها و روانشناسی. اسمیت با ارائه گزارشی تجربی از آسیب‌های متعدد مرتبط با هم از سلامت روان تا اثرات فیزیولوژیکی آلودگی محیطی، استدلال می‌کند که نظریه‌های رایج جامعه‌شناختی آسیب‌شناسی عمیقاً ناکافی هستند. اسمیت یک مفهوم انتقادی جایگزین از آسیب شناسی را معرفی می کند که به هسته ی چگونگی و چرایی جامعه به شدت بیمار می پردازد. این کتاب با شرح مفصلی از این که چرا یک دیدگاه مترقی و انتقادی از تغییر اجتماعی مستلزم «نگرش کل‌نگر» از تحول فردی و اجتماعی است، به پایان می‌رسد. چنین دیدگاهی مبتنی بر این آگاهی است که گذار پایدار به پساسرمایه داری در نهایت یک فرآیند درمانی چند جانبه (اجتماعی، فردی و ساختاری) است.

This book offers one of the most comprehensive studies of social pathology to date, following a cross-disciplinary and methodologically innovative approach. It is written for anyone concerned with understanding current social conditions, individual health, and how we might begin to collectively conceive of a more reconciled postcapitalist world.
Drawing reference from the most up-to-date studies, Smith crosses disciplinary boundaries from cognitive science and anthropology to critical theory, systems theory and psychology. Opening with an empirical account of numerous interlinked carises from mental health to the physiological effects of environmental pollution, Smith argues that mainstream sociological theories of pathology are deeply inadequate. Smith introduces an alternative critical conception of pathology that drills to the core of how and why society is deeply ailing. The book concludes with a detailed account of why a progressive and critical vision of social change requires a “holistic view” of individual and societal transformation. Such a view is grounded in the awareness that a sustainable transition to postcapitalism is ultimately a many-sided (social, individual, and structural) healing process.