Socialism and Parliament

دسته بندی: سیاست
ویرایش:  
نویسندگان: Aldred G.A.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 37 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 299 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 32,000

مقاله وب به زبان انگلیسی (Интернет-издание на английском). — 'آنارشی' \"آنارشی نظم است!\": اصول، گزاره ها و بحث ها برای سرزمین و آزادی، 1923. - 37 ص.

من باید یک سیستم بسازم یا در اسارت انسان دیگری قرار بگیرم. من استدلال و مقایسه نمی کنم: کسب و کار من ایجاد کردن است

– ویلیام بلیک. در طول قرن نوزدهم، آنارشیسم در نتیجه یک اجتماعی توسعه یافت. جریانی که هدفش آزادی و خوشبختی است. تعدادی از عوامل از زمان جنگ جهانی اول باعث شده اند که این جنبش و ایده های آن کم کم زیر غبار تاریخ محو شوند. پس از آنارشیسم کلاسیک - انقلاب اسپانیا یکی از آخرین نمایندگان بود - نوع جدیدی از مقاومت در دهه شصت پایه گذاری شد که ادعا می کرد (حداقل تا حدی) بر این آنارشیسم استوار است. با این حال، این مقاومت اغلب به چند شعار (و حتی تا حدودی اشتباه درک شده) مانند «آنارشی نظم است»، «مالکیت دزدی است» محدود می شود. اطلاعاتی در مورد آنارشیسم اغلب به سختی به دست می آید، انحصاری و روشنفکر است. و بنابراین به وضوح ناپدید می شود. بایگانی آنارشیفی یا آنارشیستی Anarchy is Order (به طور خلاصه A.O) تلاشی است برای در دسترس قرار دادن اصول، گزاره‌ها و بحث‌ها این سنت برای هر کسی که به آن مربوط است. ما معتقدیم که این متون بخشی از میراث خود ما هستند. آنها به ناشران، مؤسسات یا متخصصان تعلق ندارند. بنابراین این متون باید برای همه آنارشیست ها و سایر افراد علاقه مند در دسترس باشد. این یکی از شرایطی است که به آنارشیسم انگیزه جدیدی داده شود تا آنارشیسم جدید از شعارها پیشی بگیرد. این چیزی است که این پروژه را برای ما مرتبط می کند: ما باید ریشه های خود را پیدا کنیم تا بتوانیم خود را تجدید کنیم. ما باید از اشتباهات گذشته سوسیالیستی خود درس بگیریم. تاریخ نشان داده است که تعداد زیادی از ایده های آنارشیستی، حتی در جریان آخرین تحولات اجتماعی-اقتصادی، پابرجا هستند. عزا نگیرید، سازماندهی کنید! این متن کامل اولین نسخه از سوسیالیسم و ​​پارلمان آلدرد است که توسط انتشارات باکونین (لندن و گلاسکو) در سال 1923 منتشر شد. آلدرد اصلاح شده منتشر شد. و نسخه های گسترش یافته این جزوه در سال های 1926، 1934 و 1942. ظهور اپوزیسیون کارگری در مجلس عوام، احتمال تقریباً تبدیل شدن آن مخالفت به جناح اعلیحضرت دولت، علاقه به مسئله اقدام پارلمانی را احیا کرده است. دعواهای تلخ شکست تاریخی روش های پارلمانی با این امید کمرنگ می شود که ممکن است با پارلمانتاریسم چیزی به دست آید. فراموش شده است که فعالیت اصلاحی به معنای چرخیدن مداوم دور رژه احمقان، حرکت مداوم در یک دور باطل است. برای مادران باردار، برای زوج‌های بی‌خانمان که مایل به خانه‌داری هستند، برای رانت‌خواران، کاری برای اصلاح این‌جا یا آن‌جا باید انجام شود، صرف نظر از این واقعیت که سرمایه‌داری یک هیولای سرگردان است، اصلاحات مورد نیاز به اندازه سوء استفاده‌ها بی‌شمار است. زاییده نظام سرمایه داری است و این گونه سوء استفاده ها با هر تغییری در مدیریت سرمایه داری افزایش می یابد، بهتر است این سیستم تداوم یابد. در این شرایط لازم است استدلال‌های علیه فعالیت پارلمانی را مجدداً بیان کنیم، توضیح دهیم و ثابت کنیم که مجلس هرگز قصد رهایی طبقه کارگر از شر سرمایه‌داری را نداشته است، که هرگز نمی‌تواند و هرگز به این نتیجه نخواهد رسید.

Web paper in engish (Интернет-издание на английском). — 'Anarchive' "Anarchy is Order!": Principles, Propositions & Discussions for Land and Freedom, 1923. — 37 p.

I must Create a System or be enslav'd by another Man's. I will not Reason & Compare: my business is to Create

– William Blake. During the 19th century, anarchism has develloped as a result of a social current which aims for freedom and happiness. A number of factors since World War I have made this movement, and its ideas, dissapear little by little under the dust of history. After the classical anarchism – of which the Spanish Revolution was one of the last representatives – a new kind of resistance was founded in the sixties which claimed to be based (at least partly) on this anarchism. However this resistance is often limited to a few (and even then partly misunderstood) slogans such as 'Anarchy is order', 'Property is theft'. Information about anarchism is often hard to come by, monopolised and intellectual; and therefore visibly disapearing. The anarchive or anarchist archive Anarchy is Order (in short A.O) is an attempt to make the 'principles, propositions and discussions' of this tradition available again for anyone it concerns. We believe that these texts are part of our own heritage. They don t belong to publishers, institutes or specialists. These texts thus have to be available for all anarchists an other people interested. That is one of the conditions to give anarchism a new impulse, to let the new anarchism outgrow the slogans. This is what makes this project relevant for us: we must find our roots to be able to renew ourselves. We have to learn from the mistakes of our socialist past. History has shown that a large number of the anarchist ideas remain standing, even during the most recent social-economic developments. Don't mourn, Organise! This is the full text of the first version of Aldred's Socialism & Parliament published by The Bakunin Press (London & Glasgow) in 1923. Aldred published revised and expanded versions of this pamphlet in 1926, 1934 and 1942. The advent of a Labour opposition in the House of Commons, the near possibility of that opposition becoming His Majesty's Government, have revived interest in the question of parliamentary action. Bitter plaints at the historic failure of Parliamentary methods are tempered with a faint hope that something may be achieved by parliamentarism. It is forgotten that reform activity means constant trotting round the fool's parade, continuous movement in a vicious circle. Something must be done for expectant mothers, for homeless couples wishing to housekeep, for rent-resisters, something to reform here or there, regardless of the fact that capitalism is a hydra-headed monster, that the reforms needed are as innumerable as the abuses begotten of the capitalist system, and such abuses increase with every modification of capitalist administration, the better to perpetuate the system. Under these circumstances it is necessary to restate the arguments against parliamentary activity, to explain and to prove that parliament was never intended to emancipate the working class from the evils of capitalism, that it never can and never will achieve this result.