Social Psychiatry across Cultures: Studies from North America, Asia, Europe, and Africa

مفهوم سازمان بهداشت جهانی از سلامت به عنوان "شرایط رفاه روانی و اجتماعی" باید به اصطلاحات عملیاتی ترجمه شود. هدف قرار دادن انسان در درون نظام اجتماعی است، با توجه به اینکه سلامت روان، بیماری روانی و رنج فردی است، علیرغم اینکه علل آنها را باید در جامعه و محیطی که فرد را احاطه کرده و با آن در تعامل است جستجو کرد. یکی از ابعادی که باید در این زمینه مورد تاکید قرار گیرد، تداومی است که بین محیط اجتماعی و رشد مغزی وجود دارد. این پیوستار متشکل از ویژگی‌های فیزیکی و بیولوژیکی دو سیستم متقابل است: از یک سو، مغز که توسط برنامه ژنتیکی مدیریت و کنترل می‌شود، و از سوی دیگر، محیط، چه طبیعی و چه اجتماعی. دوگانگی ساده فرد و محیط دیگر مفهوم کافی برای درک علت شناسی سلامت و بیماری روانی نیست. نیازی به گفتن نیست که تحقیقات اجتماعی و اپیدمیولوژیک در روانپزشکی و روانپزشکی فرافرهنگی برای رسیدن به این اهداف مفید است. با این حال، در ریشه بیماری روانی، همیشه می توان همان عناصر علت را پیدا کرد: هرج و مرج اطلاعاتی، دریافت ناکافی رژیم غذایی، سوء مصرف مواد، تروما، شرطی سازی و غیره که سیستم های تعاملی را ناکارآمد می کند. اختلالات ارگانیک و روان پریشی بعدی هم به ضرر فرد و هم برای جامعه اتفاق می افتد. روانپزشکی بیولوژیکی کنونی به اندازه کافی برای درمان بیماری های روانی مجهز نیست.

The World Health Organization's concept of health as "the condition of psychophysical and social well-being" must be translated into opera­ tional terms. The objective is to place the human person within the social system, given that mental health, mental illness, and suffering are individual, despite the fact that their causes are to be sought in the society and environment that surround and interact with the indi­ vidual. One dimension that must be emphasized in this field is the contin­ uum that exists between social environment and cerebral development. This continuum consists of the physical and biological features of the two interacting systems: on one hand, the brain managed and con­ trolled by the genetic program, and, on the other hand, the environ­ ment, be it natural or social. A simple dichotomy of individual and environment is no longer a sufficient concept in understanding the etiology of mental health and illness. Needless to say, socioepidemiological research in psychiatry and transcultural psychiatry is useful in reaching these ends. However, at the root of mental illness, one can always find the same causal elements: informational chaos, inadequate dietary intake, substance abuse, trauma, conditioning, and so on, which make the interactive systems dysfunctional. Subsequent organic and psychotic disorders occur to the detriment of both the individual and society. Current biological psychiatry is inadequately equipped in treating mental illness.