دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1ª ed.]
نویسندگان: Harry G. Frankfurt
سری:
ISBN (شابک) : 8598078050, 9788598078052
ناشر: Editora Intrínseca
سال نشر: 2005
تعداد صفحات: 67
زبان: Portuguese
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 399 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Sobre Falar Merda به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب درباره Talking Shit نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
یکی از بارزترین ویژگیهای فرهنگ ما این است که در مورد چیزهای زیادی صحبت میشود. همه آن را میدانند. هر یک از ما سهم خود را در اختیار داریم. اما ما تمایل داریم که این وضعیت را نادیده بگیریم. بیشتر مردم به توانایی خود در تشخیص اینکه چه زمانی شما در حال حرف زدن و اجتناب از درگیر شدن هستید. بنابراین، این پدیده هرگز نگرانی خاصی ایجاد نکرده است یا تحقیقات سیستماتیک را برانگیخته است. به همین دلیل، ما ایده روشنی از اینکه حرف زدن چیست و چرا این همه صحبت می شود نداریم. یا برای چیست. این مقاله که از یک سخنرانی توسط نویسنده در دانشگاه پرینستون تهیه شده است، پیش از انتشار یکی از موضوعات مذهبی دانشگاهی بود. پس از ویرایش، از فرقه به پاپ تبدیل شد و مورد تحسین خوانندگان سراسر جهان قرار گرفت. متن سبک و کنایهآمیز نوعی رساله است که جایگاه گفتمان را در زمانهای که بار اطلاعاتی آن را فرا گرفته، دوباره ابعاد میدهد. هری جی فرانکفورت همیشه به اهمیت حقیقت و تغییر شکل های تعمیم یافته آن در جامعه توجه داشت تا اینکه به این نتیجه رسید که حرف بیهوده جدی ترین کار است. اگرچه این نشانه ای از جهان معاصر است، یا احتمالاً به دلیل آن، فیلسوف تصمیم گرفت ماهیت این عمل را زیر سوال ببرد، به نظر او بی ظرافت، بی دقتی و خودافرازی است. نویسنده به نقل از لودویگ ویتگنشتاین و گفتگوی او و یکی از دوستانش می پردازد. فیلسوف پس از عمل جراحی روی لوزههایش به ملاقات او در بیمارستان میرود و او زمزمه میکند: «احساس میکنم یک سگ زیر گرفته شدهام.» این واکنش ممکن است تحملناپذیر به نظر برسد، اما تأثیر عملی تفکر ویتگنشتاین بر زبان است. مثالی از فرانکفورت برای نشان دادن عدم توجه به حقیقتی که در گفتار دوست وجود دارد. او بدون فکر، بدون دقت صحبت می کند. و این بیتفاوتی نسبت به شرایط واقعی است که نویسنده جوهره چرندیات را در نظر میگیرد. این کتاب همچنین حاوی اشاراتی به سنت آگوستین و مقاله ای است که او در مورد دروغ نویسی نوشته است. فرانکفورت می خواهد نشان دهد که چرت و پرت دشمن حقیقت بسیار بدتر از دروغ است. انتقادی، او سعی می کند به خطر ذاتی چنین عمل معمولی اشاره کند، به ویژه در زندگی عمومی، زمانی که مردم ملزم به انجام مشاهدات هوشمندانه در مورد سؤالاتی هستند که اغلب ناشناخته هستند.
"Um dos traços mais notáveis de nossa cultura é que se fale tanta merda. Todos sabem disso. Cada um de nós contribui com sua parte. Mas tendemos a não perceber essa situação. A maioria das pessoas confia muito em sua capacidade de reconhecer quando se está falando merda e de evitar se envolver. Assim, o fenômeno nunca despertou preocupações especiais nem induziu uma investigação sistemática. Por causa disso, não temos uma idéia clara do que é falar merda, da razão para que se fale tanta ou para que serve." Produzido a partir de uma palestra proferida pelo autor na Universidade de Princeton, este ensaio já era objeto de culto acadêmico antes da publicação. Uma vez editado, passou de cult a pop, elogiado por leitores em todo o mundo. O texto leve e irônico compõe uma espécie de tratado que redimensiona o lugar do discurso numa época atropelada pelo excesso de informação. Harry G. Frankfurt esteve sempre atento à importância da verdade e às suas deformações generalizadas na sociedade, até concluir que falar bobagem era a mais grave. Embora seja um sintoma do mundo contemporâneo, ou provavelmente por causa disso, o filósofo decidiu questionar a natureza dessa prática, a seu ver, deselegante, descuidada e comodista. O autor cita Ludwig Wittgenstein e um diálogo entre ele e uma amiga. O filósofo vai visitá-la no hospital após uma cirurgia nas amídalas, e ela resmunga: "Sinto-me como um cachorro atropelado." Ele se irrita e refuta: "Você não sabe como um cachorro atropelado se sente." A reação pode soar intolerante, mas é um efeito prático do pensamento de Wittgenstein sobre a linguagem, tomado como exemplo por Frankfurt para demonstrar a falta de preocupação com a verdade que há no discurso da amiga. Ela fala sem pensar, sem exatidão. E é essa indiferença em relação ao modo como as coisas realmente são que o autor considera a essência do falar merda. O livro também contém referências a Santo Agostinho e a um ensaio de sua autoria sobre a mentira. Frankfurt quer mostrar como falar besteira é um inimigo muito pior da verdade do que mentir. Crítico, ele tenta apontar o risco embutido em ato tão rotineiro, sobretudo na vida pública, quando se exigem das pessoas observações inteligentes sobre questões muitas vezes desconhecidas.