Smart Development for Rural Areas

این کتاب تامل برانگیز چارچوب استراتژی Horizon 2020 و سیاست های توسعه هوشمند را زیر سوال می برد. هدف آن پاسخگویی به این سوال است: آیا امکان سیاست توسعه هوشمند و تخصصی شدن هوشمند در مناطق روستایی و حاشیه شهری وجود دارد؟ بر اساس مطالعات تحلیلی دقیق، روش‌های تجربی و اقتصادسنجی، و همچنین مطالعات موردی مختلف اروپایی، نتایج متعددی به دست آمده است.

سیاست‌های توسعه هوشمند خوب هستند. سازگار با مناطق توسعه یافته یا میانی که همزمان شامل مناطق روستایی و شهری هستند، اما واقعاً برای مناطق بیشتر روستایی یا پیرامونی عمل نمی کنند. سیاست های توسعه مناطق روستایی باید با ویژگی های خاص آنها، با ساختار اقتصاد آنها (کشاورزی، شرکت های کوچک) و همچنین در تنوع آنها (مناطق دور، مناطق میانی، مناطق روستایی نزدیک به مناطق شهری) تطبیق داده شود. به نظر می رسد بهره برداری از امکانات طبیعی و فرهنگی، توسعه ویژگی چند منظوره کشاورزی، ترویج نوآوری سرزمینی تحت همه اشکال آن، حمایت از هم افزایی بین کاربری های مختلف زمین و فضا، و توسعه دانش در زمینه محیط زیست، جالب به نظر می رسد. فرآیندهای اجتماعی-اقتصادی، و همچنین در مورد مکانیسم های حاکمیت سرزمینی.

این نتایج بسیار مهم هستند زیرا اعتبار سیاست H2020 و توسعه هوشمند و سیاست های تخصصی تخصصی هوشمند و کاربرد آنها در کل منطقه اروپا و نه تنها برای شهری ترین و غنی ترین مناطق. برای دانشجویان، محققان و سیاست گذاران توسعه منطقه ای، مطالعات روستایی، برنامه ریزی فضایی و جغرافیای اقتصادی خواندنی ارزشمند خواهد بود.

This thought-provoking book questions the framework of the Horizon 2020 strategy and the policies of smart development. It aims to answer the following question: Is there any possibility for a policy of smart development and smart specialization in rural and peri-urban areas? Based on detailed analytical studies, empirical and econometric methods, as well as various European case studies, several conclusions are drawn.

Smart development policies are well adapted to the developed or intermediate regions containing at the same time rural and urban areas, but do not really function for the more rural or more peripheral regions. The development policies of rural areas must be adapted to their particular characteristics, to the structure of their economies (agriculture, small firms), as well as in their diversity (distant regions, intermediate regions, rural areas near the urban areas). It appears interesting to exploit natural and cultural amenities, to develop the multifunctional character of the agriculture, to promote territorial innovation under all its forms, to favor the synergies between the various uses of land and space, and to develop the knowledge on the ecological, socioeconomic processes, as well as on the mechanisms of territorial governance.

These results are very important because they question the validity of the H2020 policy and the smart development and smart specialization policies and their applicability to the whole European area, and not only for the most urban and rich areas. It will be valuable reading for students, researchers and policy-makers in regional development, rural studies, spatial planning and economic geography.